Renovatie van Het Loo, 'onze kracht is dat alles echt is'

• 

  Karin Alberts

  Verslaggever Koninklijk Huis

Aan het eind van de ochtend is parkeerterrein 1 voor Paleis Het Loo bijna vol. Bezoekers die hun auto uitstappen worden begroet met vrolijke muziek afkomstig van de ijsbaan op het Stallenplein. Sommige bezoekers komen niet verder dan die ijsbaan, maar de meesten lopen het lange pad naar het paleis af. Zij nemen binnen een kijkje nu het nog kan, want vanaf 8 januari sluit het hoofdgebouw de deuren voor een grootschalige renovatie en verbouwing.

Mevrouw Dolman uit Beekbergen laat haar Museumkaart scannen bij het hek voor het paleis. "Ik vind het hier altijd hartstikke leuk, ik ben erg voor het Koninklijk Huis". Dat het hoofdgebouw drie jaar dicht gaat, vindt ze heel jammer. "Ik zal geduld moeten hebben," lacht ze. Als ze doorloopt zegt de portier: "Zij is wat je noemt een echte vaste klant. Ze komt twee, drie keer per week."

Hoofdconservator Johan de Haan heeft zin in de komende periode. Uitdagingen zijn er genoeg voor De Haan en zijn acht mede-conservatoren. "Met name de restauratie van de collectie en het huis zelf vraagt heel veel tijd en aandacht. We moeten ook nadenken over hoe we het in gaan richten na 2020 en welke tentoonstellingen we daarna gaan organiseren."

Via de Staatsietrap lopen we naar de Bedkamer. Een ceremoniële kamer, met in het midden een groot hemelbed. De kleur rood domineert. "Deze kamer is symbool van de vorstelijke status. In het bed is nooit geslapen," zegt De Haan. Vijftig voorwerpen telt het vertrek. Die moeten er allemaal uit. "Om beschadigingen te voorkomen, hebben we heel precies vastgelegd in welke volgorde de objecten het vertrek uit worden getild," zegt hij.

Alle voorwerpen gaan naar een groot, geklimatiseerd depot in het westen van het land. Het leeghalen van het paleis zal 2,5 maand in beslag nemen. Hoe zal het zijn, om straks in een leeg Paleis te staan? "Dat lijkt me een heel spannend moment," zegt De Haan. "In 1984 is het paleis ingericht als museum en sindsdien is het niet meer leeg geweest." Een mooi moment om publiek toe te laten voor een rondleiding door de lege zalen en gangen? De Haan knikt: "We zijn daar nog over aan het nadenken."

We lopen de zitkamer van koningin Wilhelmina binnen. Het tapijt is flink versleten, aan de rand zit een gat. Restaureren wordt een flinke klus. Is het niet makkelijker en goedkoper om een reproductie te laten maken? "De kracht van dit paleis is dat alles echt is. Over dit kleed heeft koningin Wilhelmina gelopen. Op het moment dat je het vervangt door een reproductie, ben je dat gevoel kwijt. En dat willen we niet," zegt De Haan. "We willen blijven wie we zijn, dat laten zien wat we nu ook laten zien: het echte spul!"

Behang van leer of papier?

En bij voorkeur in de oorspronkelijke kamers. De zitkamer van Wilhelmina zal verhuizen naar een etage hoger, waar ze destijds echt haar zitkamer had. Klinkt eenvoudig, maar dat is het niet. De Haan wijst naar de muren. "Dat behang ziet eruit als leer, maar het is papier. Dat gaan we er heel voorzichtig vanaf halen en boven opnieuw aanbrengen. De kamer boven is 20 cm hoger."

Liggen op zolder dan nog wat rollen behang toevallig? De Haan lacht. "Nee, dat niet. Maar we vermoeden dat de rand van het behang 20 centimeter is teruggeslagen toen het in 1984 beneden werd bevestigd. Zo niet, dan laten we de strook behang namaken."

De Haan ziet de renovatie als een avontuurlijke periode. Alles wat je verplaatst en van de muren haalt kan een verrassing opleveren. De Haan: "Dat is juist zo leuk en spannend. Ik ben erg benieuwd naar wat er allemaal tevoorschijn komt. En wat we aan nieuwe informatie vinden over de bouwgeschiedenis van het paleis. Ik ben ervan overtuigd dat er bijna een boek over te schrijven valt."