Grieperige Maas werkt toe naar Pyeongchang en denkt zelfs al aan Peking

"Twee paracetamols, even op mijn tanden bijten, vier keer springen en dan zien we wel weer." Snowboardster Cheryl Maas mag dan door een griep geveld zijn, twijfels heeft ze niet over haar deelname aan de wereldbeker in Mönchengladbach.

Ze kan bovendien zonder al te veel druk toeleven naar de wedstrijd vanaf de spectaculaire vijftig meter hoge schans in het hockeystadion van de Duitse stad. Maas is immers al verzekerd van een olympisch startbewijs.

Dat betekent dat ze op een andere manier kan toewerken naar Pyeongchang. "De periode van punten sprokkelen is voorbij. Ik kan me nu meer focussen op de training. Mijn trucs beter uitvoeren, mooier maken, zoveel mogelijk herhalen."

Dat is hard nodig ook, na een half jaar dat vooral in het teken stond van fit worden. In de zomervakantie brak Maas haar nekwervels bij een onfortuinlijke duik in het zwembad.

De blessure was dermate ernstig dat ze blij mag zijn dat sporten überhaupt nog mogelijk is. "Ik had verlamd kunnen zijn. Dan ga je erbij stilstaan wat je wel en niet belangrijk vindt in het leven. Dat waren niet direct de Spelen."

'Hoofd nog steeds op mijn lichaam'

"Maar zodra ik weer kón snowboarden, wilde ik er natuurlijk wel alles aan doen om de Spelen te halen", vervolgt Maas. "Nu is die grootste angst er niet meer, dus ik kan weer gewoon lekker boarden. Dat betekent: gas erop, mijn best doen en er staan in Korea."

Helemaal voluit gaat Maas overigens nog niet. "Mijn lichaam moet nog wennen, maar het gaat de goede kant op. Ik heb al wat klappers meegemaakt. Een goede test: mijn hoofd blijft nog op mijn lichaam zitten, dus mijn nek doet z'n best."

Geruststellend voor Maas is dat zij weer in staat is de trucs te doen die ze vóór haar blessures ook kon en dat een trainingsachterstand daar geen verandering in brengt. Dat geeft zelfvertrouwen.

Zoveel zelfs, dat Pyeongchang wat de 33-jarige Maas betreft niet haar eindstation wordt. Ze wil ook in Peking 2022 nog van de partij zijn. "Leeftijd is niet belangrijk. Ik heb er zin in en wil het blijven doen."

"Helemaal na afgelopen weekend. Toen was ik in Peking en hoorde ik dat ze snowboarden als main event in het Vogelnest willen hebben. Ik dacht: daar wil ik wel bij zijn, dat lijkt me leuk."