'De pedofielen zijn te machtig op Aruba'

Het verschrikkelijke verhaal over de 5-jarige Rishandro Anastacia op Aruba staat niet op zichzelf. Het jongetje overleed afgelopen vrijdag na stelselmatige zware mishandeling. Hij had onbehandelde botbreuken en was onder invloed van marihuana. Rishandro's 3-jarige broertje wordt al een paar maanden vermist.

Kindermishandeling is wijdverbreid op het eiland. Een op de vijftien kinderen op Aruba heeft namelijk te maken met huiselijk geweld, seksueel misbruik, mishandeling of verwaarlozing, staat in een recent onderzoek van de Arubaanse Task Force Kinderrechten. Het is een schatting, want een meldcode voor kindermishandeling ontbreekt op het eiland.

In het radioprogramma Nieuws en Co vertelt kinderpsychiater Rita Zecher-Enahoro over haar twee jaar op het eiland. Tussen 2008 en 2010 had ze veel misbruikte patiëntjes in haar praktijk. "De meeste daders zijn familieleden; ooms, opa's of vaders. Ze zijn meestal zelf ook misbruikt en komen uit generaties van misbruikte en getraumatiseerde mensen."

Toeristen

Nergens anders dan op Aruba zag de psychiater zoveel misbruikte jonge kinderen. En er is zelfs een markt voor, zegt ze. "Er zijn toeristen die speciaal naar het eiland komen om kinderen te misbruiken. "Ze weten dat ze daar vrijuit gaan. En er zijn zelfs mensen die zich er speciaal om die reden vestigen. Ik heb daar geen statistieken van, maar wel voorbeelden."

Meerdere keren deed Zecher-Enahoro aangifte naar aanleiding van de hartverscheurende verhalen die ze te horen kreeg. "Met het gevolg dat ik zelf in gevaar kwam, want ook politie en justitie zijn besmet met daders. Dus als je daar aangifte doet en vrijuit praat, kom je zelf in gevaar."

Hoewel er op Aruba Nederlandse officieren van justitie en rechters werken, werd er volgens haar geen onafhankelijk onderzoek gedaan. "Een officier van justitie heeft zelfs gezegd dat ze geen aangifte kunnen doen omdat de pedofielen te machtig zijn en teveel invloed hebben. Die man was zelf ook bang voor sancties."

Niets concreets

Na twee jaar kreeg ze zelf ook te maken met bedreigingen: "Ik heb het ter sprake gebracht bij verschillende ministers, maar zij konden mijn veiligheid niet garanderen. Toen ben ik van het eiland gegaan."

Zecher-Enahoro schreef daarna een boek over het kindermisbruik op Aruba, dat kwam uit in 2012. Ze heeft altijd contact gehouden met mensen op het eiland en merkt dat er sinds die tijd meer bewustwording op het eiland is gekomen. "Er zijn stichtingen opgericht en zelfs een partij voor het kind, maar ik heb niet de indruk dat de veiligheid voor kinderen groter is geworden. Als ik maatschappelijk werkers en psychologen van daar spreek, dan merk ik dat ze kapot zijn omdat ze niets concreet teweegbrengen."

De kinderpsychiater denkt dat alleen mensen van buiten met voldoende politiebescherming daadwerkelijk iets kunnen veranderen op het eiland. "Nu blijft het kindermisbruik plaatsvinden en dat daar iemand voor wordt gestraft is nog altijd een uitzondering."

Het OM erkent dat er in de tijd dat Enahoro op Aruba werkte de zedenrecherche niet goed op orde was. "Maar dat officieren van justitie bang zouden zijn om te vervolgen, is klinkklare onzin. Ook het beeld dat Aruba een bestemming zou zijn voor pedofiele sekstoeristen wordt niet herkend. Er is geen enkel bewijs dat zoiets het geval zou zijn."