Ebecilio werkt aan rentree: voelde geen kracht meer in mijn benen

Ooit trad hij in de voetsporen van Wayne Rooney, Cesc Fabregas en Nuri Sahin als beste speler van het EK onder 17. Een jaar geleden speelde hij zijn laatste wedstrijden: in de Tweede Divisie met Jong FC Twente. Daarna kwamen er opmerkelijke blessures. Nu werkt hij bij NEC aan een terugkeer: Kyle Ebecilio.

Hij is nog altijd pas 23 jaar, maar heeft al van alles meegemaakt. Ebecilio is ongevraagd een jongen met een verhaal geworden. Om te beginnen op het veld: al voor de Europese titel met Oranje Onder 17 in 2011 plukte Arsenal hem weg uit de jeugdopleiding van Feyenoord.

In Londen brak hij niet door. Dat leek hij wel te doen bij Twente, maar ook daar liep het uiteindelijk stuk. Huurperiodes bij Nottingham Forest en ADO Den Haag verliepen ook niet zoals Ebecilio had gewild. Tot zover de prestaties met de bal.

Lichamelijk ging het Ebecilio ook niet voor de wind. Vorig jaar werd er bij hem het zeldzame syndroom van Guillain-Barré vastgesteld. "Ik kreeg last van tintelende benen. Dat gevoel dat je krijgt wanneer je been slaapt... Dat had ik continu", vertelt Ebecilio in Nijmegen.

Simpel griepje

Uiteindelijk duurde het twee maanden voordat de middenvelder weer fit was. Acht maanden later sloeg het noodlot opnieuw toe. Geen syndroom dit keer, maar een zenuwaandoening, ontstaan door een simpel griepje.

"Ik kon moeilijk balans vinden, was snel uit evenwicht. En ik voelde geen kracht meer in mijn benen", legt de Rotterdammer uit. Er waren veel vragen. Bij Ebecilio zelf, maar ook bij de artsen, fysiotherapeuten en personal trainers bij wie hij langsging. Antwoorden lieten op zich wachten.

Het waren zware tijden voor de speler. "Er gaat zo veel in je hoofd om. Naar wie moet je luisteren?" Twee infuusbehandelingen hielpen hem uiteindelijk op de weg terug. De rest van het herstel deed zijn lichaam zelf.

Niet stressen

In de tussentijd probeerde Ebecilio vooral rustig te blijven. "Ik ben een persoon die blijft lachen. Als je er zelf niets aan kunt veranderen, moet je er ook niet over stressen, vind ik."

Toch dacht hij tijdens die periode even aan een leven zonder voetbal. Om in een 'normaal' ochtendritme te blijven ging hij een paar keer met zijn vader mee op pad. "Hij is zaakwaarnemer en heeft zijn eigen kantoor in Rotterdam. Ik ben bij gesprekken met spelers en ouders geweest. Stel: je gaat na je carrière die kant op..."

Voorlopig hoeft hij daar niet (meer) aan te denken. Bij NEC werkt hij hard om zo snel mogelijk terug te keren. Het is de bedoeling dat hij zich op termijn aansluit bij Jong NEC. Vanuit daar wordt er verder gekeken. Zich vastpinnen aan een datum wil Ebecilio niet. "Ik wil mezelf geen druk op leggen. Dat doet NEC ook niet."

Belofte inlossen

De komende tijd moet het bij het voormalig talent vooral weer over voetbal gaan en niet over de fysieke ongemakken. De vraag is dan altijd: kan hij de grote belofte van weleer ooit nog inlossen?

Want dat hij in 2011 als beste speler van het EK werd verkozen, kan natuurlijk geen toeval zijn. De potentie en het talent is er. "Je kunt niet varen op de wind van gisteren. Dat zei ik voor de EK-finale tegen bondscoach Albert Stuivenberg. Hij vond die uitspraak zo mooi, dat hij het voor het hele team op het bord schreef."