Pettersson Mister Ajax? 'Dat is natuurlijk Sjakie...'

Hij was spits van Ajax tussen 1988 en 1994, maar zijn populariteit in Amsterdam is nog altijd ongekend groot. Dat ervoer Stefan Pettersson bij de presentatie van zijn onlangs verschenen biografie. Veel supporters willen nog altijd graag een handtekening van of op de foto met hun held.

"De mensen hebben goede en leuke herinneringen aan die tijd. Dat heb ik zelf ook", zegt de 54-jarige Zweed. "Een van de redenen voor het schrijven van het boek was het opfrissen van mijn eigen geheugen. Dat is gelukt. Ik besef nu pas hoeveel er is gebeurd. Ik heb zes hele mooie jaren bij Ajax gehad."

Pettersson vindt het moeilijk om te verklaren waarom de Ajax-aanhang hem zo waardeerde. "Ik denk dat het komt omdat ik altijd hard werkte voor het team. Ik nam ook altijd tijd voor supporters, handtekeningen uitdelen en dat soort dingen. Ik probeerde open te staan voor de mensen, dat is hoe ik ben."

Natuurlijk is de winst van de UEFA Cup in 1992 een hoogtepunt voor Pettersson. In de finale werd over twee wedstrijden afgerekend met het Italiaanse Torino. "Niet alleen de finale, maar het hele toernooi was prachtig. We kregen veel respect van tegenstanders en publiek voor de manier waarop we voetbalden."

"Het shirt van de finale ligt nog bij me thuis. Ieder jaar spelen we een wedstrijd met zeven of acht vaders tegen onze zoons. Dan trek ik dat shirt aan. De vaders kunnen nog steeds winnen, maar het wordt wel steeds moeilijker, haha."

Elleboog

De finale eindigde voor Pettersson op bijzonder pijnlijke wijze. Hij probeerde tijd te rekken bij de cornervlag en uit frustratie trapte een Italiaan de elleboog van de Zweed uit de kom.

"Die pijn, dat wens ik niemand toe. Daardoor miste ik ook de huldiging op het veld. In het ziekenhuis werd mijn elleboog rechtgezet, daarna kon ik gelukkig wel terug naar het feest in de stad."

Aan zijn trainer in die tijd, Louis van Gaal (die tevens het voorwoord schreef voor de biografie), bewaart Pettersson goede herinneringen.

"Hij is heel belangrijk voor me geweest. Ik heb veel van hem geleerd en zijn manier van werken paste bij mij. Voor mij is hij nog altijd dezelfde man, ik denk niet dat hij in al die jaren veel veranderd heeft aan zijn visie."

De herinnering aan Van Gaal brengt een grappige anekdote naar boven. "Voor de return tegen Genoa in de halve finale van de Europa Cup in 1992 wilde Van Gaal ons beelden laten zien uit de eerste wedstrijd, die had hij opgenomen op video. Maar toen bleek dat zijn dochter een aflevering van 'Goede Tijden Slechte Tijden' eroverheen had genomen..."

De nieuwe 'Mister Ajax'?

In 1994 kwam er een einde aan de periode van Pettersson bij Ajax. "Ik wist vooraf al dat de wedstrijd tegen Groningen mijn afscheidswedstrijd zou zijn. Het was een emotionele dag. Ik probeerde er niet aan te denken, gewoon te voetballen. Dat is gelukt, maar ik krijg nog steeds kippenvel als ik terugdenk aan de huldiging na afloop."

"Heel bijzonder dat het allemaal voor mij was. We waren kampioen en ik dacht dat het om de hele ploeg ging. Voorzitter Michael van Praag noemde me zelfs 'Mister Ajax' in zijn dankwoord. Dat is en blijft Sjakie Swart natuurlijk, dat weet iedereen. Maar dat Van Praag dat echt zo voelde, dat is voor mij natuurlijk fantastisch."