Materiaalman Feyenoord wil chagrijn van Charkov verdrijven

Het Metalist-stadion in Charkov, waar Feyenoord het vanavond (20.45 uur) in de Champions League opneemt tegen Sjachtar Donetsk, is voor veel Nederlandse voetbalvolgers een plek des onheils. Op deze grasmat leed vice-wereldkampioen Oranje bij het EK in 2012 drie smadelijke nederlagen.

Robin van Persie was vooral bezig met zijn overstap naar Manchester United en sprak niet met de pers. Mark van Bommel ergerde zich aan de controleursdiscussie. En op het veld ging het van kwaad tot erger. Voor zijn ogen zag bondscoach Bert van Marwijk de ploeg die twee jaar eerder nog een WK-finale speelde, uit elkaar vallen.

De Feyenoorders van nu kennen de verhalen ongetwijfeld. Maar toch zullen zij onbevangen het veld in Charkov opstappen. Op eentje na dan: materiaalman Carlo de Leeuw.

Veel weet De Leeuw er niet meer van. "Tja, het was niet zo'n geweldig toernooi, hè", verzucht hij. "Ik heb het waarschijnlijk verdrongen..."

Van het WK in Duitsland in 2006 tot en met dat van 2014 in Brazilië maakte de materiaalman alle eindtoernooien mee met Oranje. Zo stapte De Leeuw in 2012 met veel zin en hoge verwachtingen in het vliegtuig naar het Poolse Krakau, waar de Nederlandse ploeg zijn trainingskamp had opgeslagen.

"Kwalificatiewedstrijden deed ik niet, dus het was ook een soort weerzien", vertelt De Leeuw. "Voor dat EK hadden we de WK-finale gehaald in Zuid-Afrika. Dat was zo'n bijzondere ervaring, joh. Maar toen ik twee jaar later terugkwam, merkte ik direct dat alles anders was. De sfeer was heel slecht. Ik dacht meteen: dit kon weleens een lang toernooi worden. Of kort eigenlijk, het is maar hoe je het bekijkt."

Het EK in Oekraïne en Polen werd er een om snel te vergeten. Na een ongelukkige 1-0 nederlaag in het openingsduel met Denemarken verloor Oranje ook betrekkelijk kansloos van Duitsland (2-1) en Portugal (2-1).

Net als Arno Philips, die in 2012 als fysieke trainer ook bij het EK was en sinds 2014 bij Feyenoord actief is, treedt De Leeuw in zijn eigen voetsporen. "We vlogen destijds een dag voor de wedstrijd van Krakau naar Charkov en verbleven daar in een heel mooi hotel op zo'n golfresort. Met Feyenoord zitten we nu in hetzelfde hotel. Alleen was het toen bloedheet, bijna veertig graden. Nu zit het ongeveer rond het vriespunt."

Wedstrijden in Europa bezorgen een materiaalman een hoop extra werk. "Vanwege de regels van de UEFA moeten we een compleet andere kledinglijn hebben, van shirts tot polo's en wandelpakken. En dit keer heb ik ook wat extra dekens en handschoenen ingepakt. Anders is het echt geen pretje om op de bank te zitten."

Zo'n twee, drie uurtjes eerder dan de selectie zal De Leeuw zich melden in het stadion in Charkov. "Dan leg ik de shirtjes klaar: voor elke speler twee met korte en twee met lange mouwen. In de kleedkamer stonden van die grote leren fauteuils, weet ik nog. En verder was het een mooi, groot stadion. Speciaal gerenoveerd voor dat EK, dus alles gloednieuw. Niet dat oubollige van de Sovjet-Unie."

De Leeuw kan het weten. Als creatieve linksbuiten van Feyenoord speelde hij in 1981 de halve finale in de Europa Cup II tegen de latere winnaar Dinamo Tbilisi. "We speelden in zo'n grauwe bak waar 80.000 man in konden. Toen ging je echt naar het Oostblok. Weet je, doe mij maar een wedstrijd tegen Manchester City."

Chagrijn

Ook bij Feyenoord loopt het de laatste weken stroef. In de eredivisie bedraagt de achterstand op koploper PSV inmiddels tien punten. En bij een nederlaag tegen Sjachtar Donetsk is het Europese seizoen van de Rotterdammers zo goed als voorbij. Wat is er nodig om het chagrijn van Charkov te verdrijven?

"Een overwinning", zegt De Leeuw gedecideerd. "Ja, Feyenoord kan ook wel even een opsteker gebruiken. Vorig jaar was alles vanzelfsprekend en werden we kampioen. Nu heb je pech met blessures en loopt het stroever. Daar heb je mee te dealen. Als je wint, is de sfeer meteen prima."