'Dit was echt de allerliefste burgemeester die we hebben gehad'
Sandra Dijkman Dulkes
redacteur Online
Sandra Dijkman Dulkes
redacteur Online
Ze is niet de enige die een traantje wegpinkt bij het verlaten van het Concertgebouw. Haar man slaat zijn arm om haar heen om haar te troosten. Ze hebben zojuist afscheid genomen van hun geliefde burgemeester Eberhard van der Laan, die vorige week op 62-jarige leeftijd overleed.
Ook Roos is emotioneel als ze naar buitenkomt, maar is blij dat ze gekomen is. "Ik twijfelde, maar toen dacht ik: 'nee dat kan gewoon niet, ik moet gewoon gaan'. Het gaf een goed gevoel om hier te zijn."
Een mensenmens, zo herinnert ze zich Van der Laan. "Hij groette je gewoon als je hem tegenkwam op straat." Ze sprak hem één keer kort in een café. "Het was een gekke man, gevat en een beetje cynisch, maar daar houd ik van."
Eberhard, bedankt. Ik zal goed voor onze stad zorgen.
De wandeling door het Concertgebouw is indrukwekkend. Bij binnenkomst is er voor iedereen koffie of thee; kinderen krijgen een knuffel mee. Er wordt goed voor de Amsterdammers gezorgd, precies zoals Van der Laan gewild zou hebben.
Vol bewondering wordt er gekeken naar de tientallen foto's aan de muur, op de route naar de kist. Van der Laan op de Gay Pride, met de koning, met zijn voorganger Job Cohen, Johan Cruijff en Sjaak Swart. Maar ook op straat, in gesprek met de 'gewone' burger. "Hij was een geweldige strijder", zegt iemand.
Er liggen zo'n vijftien registers waarin een berichtje kan worden geschreven. Er is muziek. Van André Hazes bijvoorbeeld, die andere geliefde Amsterdammer die er niet meer is.
Aan het einde van de wandeling houden twee veteranen de wacht bij de kist, die wordt omringd door bloemen en tekeningen. "Ik ben blij dat ik dit heb gedaan", zegt één van hen als zijn dienst erop zit. "Het was heel mooi. De hele rij die langskomt heeft een brok in de keel."
"Dit is wat Van der Laan verdiende", zegt de aangeslagen Co, een ras-Amsterdammer uit de Jordaan. "Hoe hij erbij ligt en de hele entourage... Dit zegt wat over deze man en zijn staat van dienst."
Het wordt nog een hele klus om deze burgemeester te vervangen, denkt hij. "Zo iemand als Van der Laan krijgen we nooit meer, maar we moeten wel achter de nieuwe burgemeester gaan staan."
Hoeveel woorden zijn er nodig. Hoeveel woorden zijn gepast. Om waardering uit te spreken. Over wie je voor ons was.
Henk staat nog te wachten in de lange rij, die al de hele ochtend aanhoudt. Hij heeft een hart van bloemen gemaakt voor de overleden burgemeester. "Deze man had van mij 100 mogen worden, net als mijn vader", zegt hij duidelijk aangeslagen. "Hij was een topper. Een diamant die uit een ring is gevallen. Meer kan ik er niet over zeggen."
Desi is het daar helemaal mee eens. Trots draagt hij foto's bij zich van een ontmoeting met Van der Laan, vorig jaar juni. "Ik woon al 40 jaar in Amsterdam en heb al zo'n acht burgemeesters versleten, maar dit was echt de allerliefste."
Het Concertgebouw is nog tot 20.00 uur geopend voor iedereen die Van der Laan een laatste eer wil bewijzen. Morgen wordt hij in besloten kring begraven.
Zoveel dank, grote man. Vaarwel, we houden Amsterdam lief.