Zo zet de wapenlobby het Amerikaanse beleid naar zijn hand

De schietpartij in Las Vegas wakkert het klassieke debat in Amerika opnieuw aan: strengere wapenwetten of niet? Vanuit de bevolking kwam opnieuw een roep om strengere regelgeving. Maar zoals de geschiedenis leert, is de kans klein dat er grote veranderingen in de wapenwetgeving komen.

Een van de belangrijkste verklaringen hiervoor is het werk dat de National Rifle Association (NRA) achter de schermen doet. De NRA werd in de jaren 60 en 70 een politieke macht in Amerika door geld aan voornamelijk Republikeinse Congresleden te doneren en stevig te lobbyen. De NRA bleek enorm succesvol te zijn in het beïnvloeden van de wapenwetgeving.

Het grootste succes is het Dickey Amendement uit 1996. De wetswijziging bepaalt dat de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) geen middelen mogen gebruiken om voor strengere wapenwetten te pleiten of deze te promoten. Wat er precies met pleiten of promoten wordt bedoeld, blijft onduidelijk. Doordat de tekst zo vaag is, weten CDC-onderzoekers nog steeds niet wat nou wel en niet is toegestaan in het onderzoek naar wapengeweld. Uit angst voor sancties stopte de CDC simpelweg met de onderzoeken.

Volgens dr. Garen Wintemute is onderzoek naar wapengeweld precies wat de NRA vreest. "Als onderzoek solide bewijzen oplevert waaruit blijkt dat het wapenbeleid hervormd moet worden, ga ik dat als een voorstander van wapens niet leuk vinden", zegt Wintemute tegen CNN. Het lukte de NRA om dit gevaar af te weren. Een briljante zet volgens Wintemute.

Een ander succes voor de NRA was het Tiahrt Amendement. Door die wetswijziging mag het Bureau of Alcohol, Tobacco and Firearms (ATF) geen informatie uit hun database over wapenregistraties vrijgeven. Deze gegevens kunnen daardoor niet worden gebruikt in rechtszaken tegen wapenverkopers en fabrikanten. Naast de ATF kan alleen de politie de data inzien. Weer kreeg de NRA het voor elkaar om de toegang tot informatie te blokkeren.

Zo slaagt de NRA er niet alleen in om strengere wapenwetten te blokkeren, maar wist de organisatie ook te voorkomen dat de overheid informatie kan vrijgeven over wapengeweld. Zolang er geen informatie beschikbaar is over de oorzaken van wapengeweld, wordt het moeilijker om te stellen dat strengere wapenwetgeving schietpartijen zoals in Las Vegas had kunnen voorkomen.

Hoe kan de NRA zo succesvol zijn? Het zit hem in ieder geval niet in het ledenaantal. Volgens de NRA zelf zijn zo'n 5 miljoen Amerikanen lid van de vereniging. Niet bijzonder veel voor een land waar bij 30 procent van de volwassenen een vuurwapen in het nachtkastje ligt.

Een voor de hand liggende reden is het grote aantal politieke donaties van de NRA. Zo doneerde het meer dan 31 miljoen dollar aan de presidentiële campagne van Donald Trump en gaf het dit jaar al 3,2 miljoen dollar uit aan lobbywerk.

Maar politicologen hebben hun twijfels over de effectiviteit van deze donaties. Zo zijn de donaties van de NRA vaak kleiner dan de donaties van andere organisaties. Ook kwam voormalig burgemeester van New York, Michael Bloomberg, met het "Everytown for Gun Safety" plan. Het plan was simpel: doneer net zoveel als de wapenlobby aan de Congresleden en de donaties van de wapenlobby spelen geen rol meer. Het plan faalde. Nog steeds stemden de Republikeinen overtuigend tegen strengere wapenwetten.

De echte macht van de NRA zit in de leden. De leden zijn vastberaden en activistisch. Het Second Amendment, wat stelt dat het recht van de Amerikanen om wapens te bezitten en dragen niet zal worden geschonden, is het hardst bevochten recht binnen deze groep. Kom je aan het Second Amendment, dan kom je aan de identiteit van deze Amerikanen.

Door de sterke overtuigingen van de leden zijn ze ook makkelijk te mobiliseren. Ze leven allemaal onder hetzelfde motto: de enige oplossing tegen een bad guy met een geweer, is een good guy met een geweer. Ook heeft de NRA een speciale website die de leden van alle politieke ontwikkelingen op de hoogte houdt. Hierdoor weten NRA-leden bij de meest obscure commissievergaderingen over wapenwetgeving aanwezig te zijn. De leden van de NRA vechten zo hun hele leven voor hun idealen.

Een voorbeeld van deze macht is het Manchin-Toomey voorstel. Senatoren Joe Manchin (Democraat uit West Virginia) en Pat Toomey (Republikein, Pennsylvania) stelden strengere controles voor bij de verkoop van wapens. Als reactie hierop werden medewerkers van Senator Manchin tweehonderd keer zo vaak gebeld door mensen die tegen deze strengere controle waren dan door mensen die de controle steunde. Het voorstel van Manchin en Toomey sneuvelde uiteindelijk op de Senaatsvloer.

Deze inzet van de NRA-leden zorgt ervoor dat de organisatie het beleid naar zijn hand kan zetten. Ook na Las Vegas zal dit niet veranderen.