De wonderlijke wereld achter voetbalclub Manchester City

Nog niet zo heel lang geleden was Manchester City gewoon een voetbalclub. In de schaduw van grote broer United, zonder grote namen en zonder geld. In 1999, het jaar waarin Feyenoord zijn voorlaatste landstitel won, was City zelfs afgezakt naar het tweede niveau.

Hoe anders is het nu? Manchester City heeft de duurste spelersgroep ter wereld, met bijna honderd voetballers op de loonlijst, en is niet meer weg te slaan uit de top van de Premier League. En er is meer. Er gaat een hele wereld schuil achter de club, die veel verder reikt dan het eerste elftal. Een wereld vol verhuurde spelers en dwarsverbanden met clubs in de meeste continenten.

Dat heeft alles te maken met de Abu Dhabi United Group van de steenrijke sjeik Mansour, die in 2008 de club overnam.

Manchester City werd dankzij de uitpuilende portemonnee van de sjeik een wereldwijde voetbalonderneming. Zes clubs zijn (deels) eigendom van de City Football Group van sjeik Mansour. En soms lijkt het wel een verhuurbedrijf. Tientallen jonge spelers van City zijn verhuurd aan buitenlandse clubs. In Nederland hebben dit seizoen drie eredivisieclubs spelers met City-banden in hun selectie.

Hofleverancier NAC

Met zes huurlingen is City dit seizoen de hofleverancier van NAC. Maar hoe komen die spelers in Breda terecht? Het begon in 2015, met het huren van Divine Naah. De toen 19-jarige Ghanees werd door toenmalig NAC-trainer Robert Maaskant naar Brabant gehaald en dat beviel.

Nadat ook de komst van aanvaller Enes Ünal begin 2016 een succes bleek, stelde City een wat meer gestructureerde samenwerking voor. City zocht een club waar het huurlingen kon stallen, NAC had wel oren naar een kwaliteitsinjectie.

In principe komen er alleen 'first on loan'-spelers naar Breda, talenten die voor een jaar mogen wennen aan het profbestaan. Maar uitzonderingen zijn er ook in de persoon van Manu Garcia, de 19-jarige Spanjaard die indruk maakte in zijn eerste huurperiode. Hij kwam graag weer terug dit seizoen.

Ook bij FC Groningen kwam een City-huurling terecht: de Mexicaan Uriel Antuna. "Wij zijn normaal gesproken niet van het huren, zoals andere clubs", verduidelijkt algemeen directeur Hans Nijland van FC Groningen. "Maar onze scout zag Antuna spelen op het WK onder 20 jaar en zag dat het een aanwinst voor ons zou zijn. Er was echter ook een scout van City aanwezig en ook City had interesse."

Groningen en City gingen met elkaar om tafel en dat leidde al snel tot een deal. "Antuna wordt hier twee jaar lang gestald. Wij hebben het tweede recht van koop, na zijn voormalige Mexicaanse club, en bij doorverkoop krijgen wij nog een percentage."

En ook PEC Zwolle heeft een huurling met City-banden in de selectie. De Argentijnse verdediger Nicolas Freire wordt twee seizoenen gehuurd van Atlético Torque, een Uruguayaanse club die volledig eigendom is van Manchester City. En dat is niet de enige club.

Wereldwijd netwerk

De machtsovername in voetballand begon toen sjeik Mansour in 2008 de touwtjes in handen nam. Binnen enkele jaren werd in de VS de club New York City opgericht (samen met de honkbalclub New York Yankees) en volgde in Australië de overname van Melbourne Heart, dat prompt zijn naam veranderde naar Melbourne City.

In april 2017 volgde Zuid-Amerika met de overname van de Uruguayaanse tweededivisionist Atlético Torque. En de andere werelddelen bleven niet achter.

Azië en Afrika

In Azië heeft de City Football Group aandelen in de Japanse club Yokohama F. Marinos en ook in het Afrikaanse Ghana worden er banden aangehaald.

In Europa zijn er nauwe contacten met NAC en het Spaanse Girona, waarvan de broer van City-trainer Pep Guardiola mede-eigenaar is. Girona promoveerde afgelopen zomer naar de Primera División. Daar werden vorig seizoen Pablo Marí en Angelino gestald, spelers die dit seizoen op huurbasis voor NAC Breda uitkomen.