Opgebloeide Serero koestert geen wrok richting Ajax

Ruim een jaar lang zat Thulani Serero stil en keek hij toe. Bij wedstrijden of trainingen van Ajax was hij niet welkom en zelfs zijn parkeerplek namen ze hem af. Eenmaal naar de uitgang gedirigeerd in Amsterdam wachtte Vitesse de transfervrije middenvelder deze zomer met open armen op.

Het blijkt vooralsnog een schot in de roos. Bij de koploper in Arnhem komt de 27-jarige Serero weer tot bloei. Als controleur, de rol die hem het meest past. Geen wilde tackles, maar ballen opeisen en het spel verdelen. Precies wat trainer Henk Fraser nodig heeft, ook zaterdagavond in het thuisduel met AZ (18.30 uur).

"Serero geeft het niveau van Ajax weer. Als het gaat om voetbalinzicht en technische vaardigheden, dan is hij één van de betere spelers van ons", zegt Fraser, die tegelijkertijd een compliment uitdeelt aan de jeugdopleiding van de Amsterdamse club.

"Het is niet mijn favoriete club, maar ik heb wel heel veel respect voor de mensen die daar de spelers opleiden. Niet alleen qua voetbal, ook qua professionaliteit. Dat merk je ook aan Serero. Hij beïnvloedt andere jongens die ook zo'n stap willen maken."

Over Ajax zul je Serero geen kwaad woord horen zeggen. De dag dat zij het kampioenschap verspeelden bij De Graafschap, in mei 2016, speelde de middenvelder zijn laatste competitiewedstrijd in het shirt van de Amsterdammers. Wat ging er daarna mis?

"Ik weet het ook niet. Ik heb het daar naar mijn zin gehad, en dat is het, echt waar. Het leven gaat door", aldus Serero, die verder dankbaar zegt te zijn voor zijn periode bij Ajax. "Want zo gaat het in de voetballerij. Het overkomt niet alleen mij, ook anderen. Je stelt de goede vragen, maar aan de verkeerde persoon."

Na twee sterke seizoenen in 2014 en 2015 kwam Serero in het laatste jaar onder Frank de Boer al een stuk minder aan spelen toe. In zijn laatste contractjaar, toen Peter Bosz de coach werd, kwam hij niet verder dan een handvol duels in de Jupiler League met Jong Ajax.

Selectie Zuid-Afrika

Dat Serero op het goede spoor zit bewijst de uitnodiging die hij deze week voor het eerst in ruim een half jaar ontving voor het nationale elftal van Zuid-Afrika. De periode dat Serero vanaf de tribunes of thuis op de bank moest toekijken, heeft hem ook hongeriger gemaakt. "Ik heb het gemist, en ik weet nu hoe het voelt om niet te voetballen. Dus elke speelminuut die ik nu krijg, koester ik."