​Brussel weet zich geen raad met honderden migranten

• Hoessein Sabir

  redacteur Buitenland

Sinds de sluiting van Calais en andere vluchtelingenkampen, verspreiden migranten die Groot-Brittannië hopen te bereiken zich over Europa. Een grote groep is bij een station in Brussel neergestreken. Vanuit de Belgische hoofdstad proberen ze alsnog in Engeland te komen.

Als we rond het middaguur de eerste migranten bij het treinstation Brussel-Noord aanspreken, zien ze er nog vermoeid uit. De hal van het station ligt bezaaid met kartonnen dozen die de vluchtelingen als matras gebruiken. Maar van slapen komt niet veel terecht, zegt Ahmed uit Sudan.

"De politie jaagt ons de hele dag op, ze gunnen ons geen moment rust. Niemand kan hier even zijn ogen sluiten en uitrusten. We zijn bang dat ze ons oppakken." Ahmed denkt dat ze dat expres doen om van de migranten af te komen. "Ze proberen ons zo mentaal te breken, zodat we vertrekken. Maar we kunnen nergens heen, we willen naar Engeland, maar ze laten ons niet gaan."

Geduld

Sultan uit Eritrea is hier pas een dag en ook hij droomt van een toekomst in Groot-Brittannië . "Ik ben gevlucht voor de dictatuur in Eritrea, daarom ben ik naar Europa gekomen. Dat was de enige oplossing voor mij."

Bij aankomst in Italië vroeg hij asiel aan, maar hij was niet van plan om in dat land te blijven. Hij hoopte via het Europese uitwisselingsprogramma in Duitsland terecht te komen. Maar de tijd verstreek en zijn geduld raakte op. "Ik vroeg ze, wanneer ga ik naar Duitsland? Maar dat wisten ze niet. En ze kunnen de Duitse regering niet dwingen om mij op te nemen. Ik vroeg wat er dan met mij gaat gebeuren. Ze zeiden dat ik geduld moest hebben, dat ik moest wachten."

Sultan was het lange wachten zat, hij vertrok naar Brussel. Vanuit hier probeert hij een sprong te wagen naar de overkant van het Kanaal.

Sinds de sluiting van het vluchtelingenkamp in Calais in oktober vorig jaar, zijn honderden migranten hier bij het noordstation in Brussel beland. Volgens de burgemeester van Schaarbeek, waar het station onder valt, kunnen zijn gemeente en de lokale politie de situatie niet meer aan. Hij heeft de hulp ingeroepen van de federale overheid, maar die weigert opvang voor deze groep migranten te regelen.

Freddy Roosemont, directeur van de dienst Vreemdelingenzaken van de federale overheid, kijkt vanuit zijn kantoor uit op het Maximiliaanpark waar de vluchtelingen zich elke dag verzamelen. "Ze zitten op enkele tientallen meters van de plek waar ze asiel kunnen aanvragen. Maar deze groep kiest er bewust voor om dat niet te doen. Ze willen geen contact met de Belgische overheid, ze willen niet geregistreerd worden."

Gevangenis

Daardoor kunnen we niets voor ze doen, zegt Roosemont. "Omdat ze hier geen asiel aanvragen, hebben ze geen recht op bed, bad en brood." De migranten willen zich niet registreren omdat ze bang zijn dat een toekomst in Engeland er dan niet meer in zit.

De Belgische autoriteiten zijn vooralsnog niet van plan om deze groep migranten enige ondersteuning aan te bieden. De directeur van de dienst Vreemdelingenzaken vreest dat een opvang voor deze vluchtelingen een aanzuigende werking heeft. De Belgische staatssecretaris van Asiel en Migratie, Theo Francken, gaat zelfs een stap verder. Volgens hem moeten deze mensen geen hulp krijgen, maar moeten ze de gevangenis in als ze niet vrijwillig het land willen verlaten.

Rond het Maximiliaanpark, enkele honderden meters van het station Brussel-Noord, zijn het vooral vrijwilligers die zich om de migranten bekommeren. Nabil Moujahid probeert met een aantal familieleden en kennissen de vluchtelingen op z'n minst een maaltijd per dag te bezorgen.

Hij verbaast zich over de opstelling van de Belgische overheid. "Het is aan de regering om ze te ontvangen, een bed te geven en ze te informeren over hun rechten. Maar België doet dat niet, ze doen het tegenovergestelde. Ze proberen ze weg te jagen. Of van plek naar plek te verplaatsen en dat duurt nu al zes maanden", vertelt Nabil.

Nabil is de hele middag in het park, druk aan het bellen of in gesprek met een van de migranten. Het uitdelen van het eten is vanmiddag uitgesteld, de politie is vandaag heel erg aanwezig, zegt hij. Ze proberen niet alleen de migranten weg te jagen, maar ze hebben liever ook niet dat er eten wordt uitgedeeld.

Maar na achten komt er toch een auto met voedsel aanrijden. De migranten die kort hiervoor aan het voetballen waren of in het park zaten, rennen met z'n allen naar de auto om een van de eerste plekken in de rij te bemachtigen. Na een paar minuten staat er een lange rij. Je vraagt je af of er wel genoeg eten is voor al deze hongerige jonge mannen.