Omstreden kankerbehandelaar Klaus Ross heeft nieuwe praktijk

De alternatieve kankerbehandelaar Klaus Ross behandelt nog altijd patiënten, hoewel er een strafrechtelijk onderzoek tegen hem loopt. De man werkt vanuit het district Wezel, boven Duisburg.

Ross raakte in augustus vorig jaar in opspraak nadat drie van zijn patiënten, onder wie twee Nederlanders, waren overleden. Hij had ze de glucoseblokker 3-broompyruvaat (3-BP) toegediend.

De Duitser werkte vanuit een kliniek in Bracht, vlak over de grens bij Venlo. Hij kreeg een behandelverbod voor het district waarin die plaats ligt, maar kon tientallen kilometers verderop gewoon weer aan de slag. Hij heeft nooit een algeheel beroepsverbod gekregen.

Twee patiënten

Een woordvoerder van Wezel zegt dat Ross in oktober aan het district heeft gemeld dat hij een ambulante praktijk begon, waarbij hij bij mensen op bezoek ging.

"Verschillende inspecties hebben geen enkele aanwijzing opgeleverd die een beroepsverbod rechtvaardigen", zegt de woordvoerder. "In zijn huis in Wezel vinden geen behandelingen plaats. De behandelaar ziet twee mensen van buiten het district. Niets wijst erop dat hij 3-BP gebruikt."

Het onderzoek tegen Ross loopt nog. Het Duitse Openbaar Ministerie heeft grote moeite om aan te tonen dat de patiënten zijn overleden door de behandeling met 3-BP. Het OM wil hem mogelijk vervolgen voor dood door schuld.

Verbod niet mogelijk

De gezondheidsdienst van Wezel is verantwoordelijk voor het toezicht op alternatief behandelaars in het district. Ze zitten daar met de zaak in hun maag. "Wij hebben al zo veel uren in deze zaak gestoken", zegt woordvoerder Ina Postischil. "We hebben verschillende inspecties gedaan bij hem thuis. Daar hebben we geen aanwijzingen gevonden dat er iets gebeurt dat tegen de wet is."

Volgens haar is alleen het lopende strafrechtelijke onderzoek tegen Ross niet genoeg om in actie te komen. "Er zijn geen wettelijke maatregelen mogelijk om hem een verbod op te leggen." De dienst zou ook graag meer tegen Ross willen ondernemen. "De wet voor natuurgeneeskunde is al van voor de Tweede Wereldoorlog. Er moet dringend en snel nieuwe wetgeving komen, zodat het toezicht kan worden verbeterd."