Brexit verandert alles, zelfs de aardbeien op Wimbledon
Zonder aardbeien met slagroom, geen Wimbledon. Net als spelen op gras en witte tenniskleding, is het een van de beroemdste Wimbledon-tradities. Ook dit jaar genieten de bezoekers weer volop van de strawberries and cream: in totaal zijn er in twee weken zo'n anderhalf miljoen aardbeien verkocht.
En die aardbeien komen, uiteraard, van het Britse platteland. Alleen blijkt dat sinds brexit de Britse aardbeienproductie onder druk is komen te staan. Dat komt omdat de veelal Oost-Europese plukkers dit jaar in stuk minder groten getale naar Groot-Brittannië komen. Volgens de brancheorganisatie is er landelijk een daling van 17 procent, wat in de praktijk betekent dat duizenden seizoensbanen op boerderijen niet kunnen worden ingevuld.
Dat merken ze ook bij Wilkin & Sons, een aardbeienboerderij die al sinds 1885 fruit verbouwt. In het landelijk gelegen Tiptree hebben ze elke zomer honderden Oost-Europeanen aan het werk. Zoals de Bulgaar Georgi Petrov, die al 10 jaar lang naar deze boerderij komt om aardbeien te plukken. "Het is prettig werken hier, ik ken iedereen goed."
Verwarrend
Alleen is het voor hem en vele anderen sinds het brexit-referendum een stuk minder interessant geworden. "In mijn beginjaren stond het pond heel hoog, verdiende ik hier goed, zeker omgerekend in Bulgaarse lev. Maar sinds het brexit-referendum is het pond bijna net zoveel waard als een euro. En we werken hier maar een paar maanden per jaar, vooral om geld te verdienen", zegt hij.
Daarnaast is er nog altijd veel onzekerheid over hoe brexit er precies uit gaat zien. "Het is verwarrend, we weten niet wat er gaat gebeuren", zegt Georgi.
Directeur Chris Newenham maakt zich daardoor zorgen. Hij heeft deze zomer twintig procent minder plukkers dan hij had gewild. "We redden het deze zomer nog net, maar als dit doorzet, zal het grote gevolgen hebben voor ons. Dan kan simpelweg niet alles meer geplukt worden."
En Britten zijn eenvoudigweg niet te vinden voor dit werk, legt Newenham uit. "Het is seizoenswerk, dat maakt het al lastig. Daarnaast zitten we hier in een gebied met een werkloosheid van 1 tot 1,5 procent, dus bijna iedereen heeft werk. En het is zwaar werk, velen kiezen - net als dat je dat ziet in Nederland of Spanje - liever voor iets anders."
Newenham hoopt daarom dat de brexit-onderhandelingen leiden tot een eenvoudig systeem voor het verkrijgen van werkvisa. Oost-Europeanen kunnen dan ook na het vertrek van de Britten uit de EU makkelijk hiernaartoe komen. "Maar er is zoveel onzekerheid op dit moment, het is erg moeilijk in te schatten hoe dit gaat uitpakken."
Naar Nederland?
Oost-Europeanen oriënteren zich ondertussen op andere opties, zegt Georgi. "Je kan hier straks niet zomaar meer naartoe, je zal een visum moeten hebben. Ik hoor veel mensen al praten over Spanje, Frankrijk, of Nederland, om in de bloemen te werken. We zijn EU-burgers en in die landen kunnen we vrij bewegen."
En zou het dan kunnen dat we op Wimbledon straks geïmporteerde aardbeien zullen aantreffen? Newenham gruwelt van de gedachte. "Dat zou wel erg treurig zijn", zegt hij. "Laten de brexit-onderhandelaars maar zorgen dat ze het hoofd koel houden."
