Engeman, de blonde schrik van het circuit

Ze groeit niet bepaald op als balletmeisje. Ze speelt met jongens, ze voetbalt, ze klimt over hekken. En op haar veertiende rijdt Liane Engeman al in auto's rond. "Dat werd in die tijd toch niet gecontroleerd."

Engeman kwam per toeval in de racesport terecht. Ze groeit uit tot een meer dan behoorlijke autocoureur, wint achttien wedstrijden in een mannensport en bemachtigt zelfs bijna een stoeltje in de Formule 1. Als vrouw.

"Ik had liever gehad dat ik niet zwanger was geraakt, want ik had erg graag dat contract in de wacht gesleept. Dat is helaas nooit gelukt. Dat vind ik heel erg jammer."

Door toeval leert Engeman in de jaren zestig autocoureur Rob Slotemaker kennen. Hij neemt haar mee naar zijn slipschool in Zandvoort. Al snel blijkt dat Engeman een aangeboren talent voor racen heeft.

"We gaan van jou maar een coureur maken, zei Rob. Want je doet het verdomd goed", zegt Engeman in Andere Tijden Sport. Wat zijn belangrijkste tip was? "Hard rijden, niet achterom kijken."

Flirten

Ze wint in 1965 haar eerste race op Zandvoort. Ze verslaat de mannen in de Formule V-klasse. Daarna trekt ze naar Engeland. "Daar deed ik dertig races in een jaar. Dus je was continu bezig. Het was een mannenwereld. Daar moest je je staande in houden."

Engeman leidde geen wild bestaan in de racesport. "Of ik flirtte met de mannen? Nee. Relaties? Ook niet. Dat was gewoon niet verstandig. Dan zou je er tijdens races anders tegenaan kijken. Je kon maar beter je eigen ding doen."

Ze werkte ondertussen wel mee aan de commerciële kant rondom haar verschijning. Zo verscheen ze in reclames, liet ze zich fotograferen in bikini én was ze een stand-in voor Ursula Andress in de James Bond-film Casino Royal.

Racen was in die tijd geen aangename of veilige hobby. "Ik was vijftig kilo. En ik verloor altijd drie kilo", om maar aan te geven wat een een race van je vergt.

En gevaarlijk was het ook. Autoracen was flirten met de dood. Oud-coureur Toine Hezeman, collega van Engeman: "Ik verloor in tien jaar tijd 67 coureurs die ik kende. Allemaal dood. Dat was in die tijd heel gewoon."

Klein foutje

Op het moment dat Engeman onderhandelde over een debuut in de koningsklasse, de Formule 1, raakte ze zwanger. "Ja, dat was niet de bedoeling. Dat was een klein foutje. Ik had liever gehad dat ik niet zwanger was geraakt, want ik had erg graag dat contract in de wacht gesleept. Dat is helaas nooit gelukt. Dat vind ik heel erg jammer."

Om er snel aan toe te voegen: "Toen ze er eenmaal waren, was het een feestje, hoor. Een jongen en een meisje."