NOS NieuwsAangepast

Nederlands donorkind vindt via commerciële dna-databank haar vader

Voor het eerst is een Nederlands kind van een anonieme spermadonor erin geslaagd via een commerciële dna-databank haar biologische vader te vinden. Het lukte de 32-jarige Emi Stikkelman met hulp van een dna-databank in de Verenigde Staten, schrijven de Volkskrant en het AD.

Tot 2004 konden spermadonoren anoniem blijven, waardoor kinderen hun vader niet zouden kunnen traceren. Maar door de opkomst van commerciële dna-databanken is anonimiteit "in deze tijden niets meer waard", zegt familieonderzoeker Els Leijs in de Volkskrant.

Sowieso was het volgens Leijs vaak de eis van de medische tak om anonimiteit te waarborgen, niet van de vaders zelf, zegt ze in het NOS Radio 1 Journaal. "Er waren genoeg donoren die openstonden voor contact met hun kinderen, maar dat kon niet door de anonimiteit. Natuurlijk zit niemand te wachten op twintig kinderen die op de thee komen op zondag, maar het verzoek lag vaker bij de medici."

Het is belachelijk dat je voor een kind besluit dat het niet nodig is een vader te kennen.

Emi Stikkelman, die haar donorvader wist te traceren

De commerciële dna-databanken, met name die in de VS, maken gebruik van heel moderne technieken. Gewoonlijk wordt bij vaderschapstests op 20 dna-markers getest, maar de commerciële databanken testen op soms wel 700.000 markers. Als een ver familielid ergens geregistreerd staat, maakt dat de kans groter dat de spermadonor ook wordt gevonden.

Stikkelman stuurde vorig jaar buisjes wangslijm naar drie dna-databanken, onder meer in de VS. Zo kwam ze erachter dat er een match was met een vrouw uit Australië, die een achternicht bleek te zijn van haar donorvader. Die vond ze, samen met haar halfzus, in december vorig jaar, na zeventien jaar vergeefs zoeken.

"En dan ga je in de stamboom kijken", vertelt Leijs. "Stikkelman had het geluk dat ze het geboortejaar van haar vader wist. Toen konden we in de stamboom de andere geboortejaren wegwuiven."

Emi Stikkelman (links) en haar halfzus Maartje Meuwissen (rechts)

Stikkelman heeft met andere donorkinderen de stichting Donor Detectives opgericht om kinderen van anonieme zaaddonoren aan te moedigen op zoek te gaan. "Het is belachelijk dat je voor een kind besluit dat het niet nodig is een vader te kennen. Het is jouw recht om te weten waar je vandaan komt."

De commerciële dna-databanken kunnen grote gevolgen hebben voor spermadonoren. In het AD zegt Stikkelman dat de afgelopen maand zeventig donorkinderen wangslijm hebben opgestuurd naar databanken. "Een selecte groep zet alles op alles om hun donorvader te vinden." Zelf heeft ze inmiddels geregeld contact met haar biologische vader.

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl