Ter Mors in tranen: zo neem ik geen afscheid
Dat Jorien ter Mors een zeker lijkende medaille op de aflossing bij de KPN WK shorttrack in Ahoy verspeelde, oogde als de plot van een Griekse tragedie. Uitgerekend Ter Mors, jarenlang de vaandeldraagster van het Nederlandse shorttrack, maar dit seizoen overgestapt naar het langebaanschaatsen, liet door een val de Nederlandse droom uiteenspatten.
Alleen voor een wereldtitel op de aflossing - het zou de eerste in de geschiedenis zijn voor de Nederlandse vrouwen - bleef ze trainen met de shorttrackploeg van bondscoach Jeroen Otter. Eén race, één kans, in een bomvol Ahoy. En toen was daar de val.
Na afloop vloeiden de tranen rijkelijk bij Ter Mors. "Dit is gewoon kut. Ik weet dat nu mensen zullen zeggen dat ik op mijn taalgebruik moet letten, maar dit is wat het is", zei ze. "We komen hier om die wereldtitel binnen te halen. We hadden een perfecte finale. We gingen voor goud en niet voor minder. Dan neem je risico's."
Kort voor het einde leek Nederland met China te gaan duelleren om het goud. Ter Mors kroop in de rug van haar opponente op zoek naar een gaatje. Daarbij nam ze iets te veel risico, want in de bocht verloor ze haar evenwicht.
"Het meeste baal ik ervan dat ik die meiden teleurstel. Ik heb natuurlijk bijna het hele seizoen niet meegereden, maar ik rijd hier gewoon hard en sterk. Dat ik dan onderuit ga op het moment dat het moet gebeuren... Dit is het pijnlijkste moment ever."
Die ploeggenoten - Suzanne Schulting, Rianne de Vries, Yara van Kerkhof en reserve Lara van Ruijven - vormden dit seizoen bij vrijwel alle wedstrijden een team dat tot de favorieten voor de wereldtitel werd gerekend.
"We rijden het hele jaar met z'n vieren, maar Jorien hoort ook gewoon bij ons", was Rianne de Vries stellig. "Als het dan juist met de WK gebeurt, dan is dat supersneu."
Nam Ter Mors misschien te veel risico? "Als je wereldkampioen wil worden, dan moet je op één zitten", vond Yara van Kerkhof. "Maar misschien wel, ja. Jorien had gewoon te veel snelheid. Eigenlijk was ze te goed."
Suzanne Schulting, die eerder op de dag een bronzen medaille veroverde op de 1.000 meter, leek de knop alweer te hebben omgezet. "Volgend seizoen is nog veel belangrijker. Daar (Olympische Spelen, red.) willen we gewoon winnen. Klaar."
Ter Mors: zo neem ik geen afscheid
Jarenlang balanceerde Ter Mors op een smal koord tussen de wereldtop in het shorttracken en in het langebaanschaatsen. Een wankel evenwicht, zo bleek zondag maar weer eens. Is dit het moment om het shorttracken gedag te zeggen?
"Ik denk dat duidelijk is dat ik zo geen afscheid neem", sprak Ter Mors strijdbaar. Zien we haar dus als shorttrackster op de Olympische Spelen in Pyeongchang. "Dat denk ik wel, ja."
