De Groningse 'gas-emotie' zit ook in de Limburgse mijnstreek
In Zuid-Limburg begrijpen ze de emoties van de Groningers over de aardgaswinning maar al te goed. Hoewel Limburg geen last heeft van aardbevingen, hebben ze er wel verzakkende en scheurende huizen. Oorzaak is niet gaswinning, maar de voormalige kolenmijnen.
Huizen die boven op of in de omgeving staan van de voormalige schachten, kunnen verzakken. Dat is al meerdere malen gebeurd. In de gemeente Kerkrade hebben zich al zeker enkele honderden mensen gemeld met schade aan hun woning als gevolg van de mijnschachten. Een paar jaar geleden werd zelfs een heel winkelcentrum, met woonflat, ontruimd nadat een pijler van een parkeergarage was weggezakt.
De problemen in Limburg worden niet veroorzaakt doordat de grond daalt, maar juist stijgt. De oude verlaten mijnen lopen vol met water en dat duwt vervolgens de grond erboven ook weer omhoog. Met schade aan huizen tot gevolg.
De Limburgers vinden dat ze net als de Groningers gecompenseerd moeten worden door het Rijk. Want wat de gaswinning in de laatste decennia van de vorige eeuw was voor de Nederlandse economie, dat was de kolenwinning voor de periode van de wederopbouw: een figuurlijke goudmijn. "We hebben in Nederland allemaal geprofiteerd van de kolen toentertijd, en in Groningen van het gas", zegt een inwoner van Kerkrade. Een ander: "Natuurlijk heeft de staat daar profijt van gehad."
En dus vinden ze dat de staat nu de verzakkingen van de huizen in Limburg moet compenseren. Maar het Rijk komt niet over de brug. Minister Kamp zegt dat de kwestie verjaard is. De mijnen sloten in 1974 en eventuele claims konden tot dertig jaar daarna worden ingediend.
Onze buurlanden Duitsland en België hebben ook geen verjaringstermijn.
Maar lid van Gedeputeerde Staten Daan Prevoo (SP) noemt het verjaringsargument van Kamp in Nieuws en Co een juridisch trucje. "Onze buurlanden België en Duitsland hebben geen verjaringstermijn. Zij weten ook dat er effecten optreden en zij nemen dat ook serieus. Juridisch is het misschien correct wat de minister zegt over verjaring. Maar er is ook een morele kant van de zaak."
Om acute problemen aan huizen te verhelpen is er wel een calamiteitenfonds. Den Haag heeft hier één miljoen euro ingestopt. Bij lange na niet voldoende, zegt Prevoo. "Ik kan geen bedrag noemen, maar je praat wel over tientallen miljoenen euro's als je gaat herstellen. Dat zijn ingrijpende werkzaamheden."
In Limburg weten we nog niet hoeveel woningen schade kunnen oplopen.
De problemen in Limburg zijn overigens niet te vergelijken met die in Groningen, erkent Prevoo. "In Groningen dreigt natuurlijk acuut gevaar. We hebben het daar over 70.000 woningen die waarschijnlijk beschadigd zijn en hersteld moeten worden of gecompenseerd. In Limburg weten we dat nog niet. Wat we wel weten is dat de risico's weg te werken zijn. Daar zul je ingrijpende maatregelen moeten nemen, maar het heeft niet de omvang van Groningen."
Tegelijkertijd zijn er wel overeenkomsten met de emoties in het noorden, zegt Prevoo. "Kijk naar de gesprekken met de mensen in Groningen. De emotie zit ook hoog bij de mensen in Limburg. Die mensen moeten gehoord worden en serieus genomen worden."
