Diepste oceaantrog blijkt vervuilder dan Chinese rivieren
Zelfs de meest afgelegen plekken op aarde blijken ernstig vervuild door de mens. Wetenschappers hebben in de Marianentrog, met een diepte van zo'n 11 kilometer de diepste trog ter wereld, hoge concentraties schadelijke stoffen gevonden. Soms zelfs hogere concentraties dan in de meest vervuilde rivieren van China.
Het gaat om zogenoemde pop's, chemische verbindingen die erg slecht afbreken en dus lang in het milieu blijven. Daaronder vallen bijvoorbeeld ook pcb's, die in het verleden veel zijn gebruikt in transformatoren en in verf. De productie van deze stoffen is al jaren verboden. Ze zijn onder meer kankerverwekkend en leiden tot onvruchtbaarheid bij mens en dier.
Een robot-onderzeeër heeft in de Marianentrog in de Grote Oceaan allerlei monsters genomen op meer dan tien kilometer diepte. Dat is ook gedaan in een andere diepe trog ten noordoosten van Nieuw-Zeeland, de Kermadectrog.
Afval
Volgens de onderzoekers werden in alle monsters schadelijke stoffen gevonden. Het resultaat van hun onderzoek is gepubliceerd in het vakblad Nature Ecology and Evolution. "We denken vaak dat de diepe oceaan grotendeels gevrijwaard is gebleven van de invloed van mensen, maar ons onderzoek laat helaas zien dat niets minder waar is", zegt de onderzoeksleider tegen de Britse krant The Guardian.
De wetenschappers denken dat de schadelijke stoffen op zo'n diepte terecht zijn gekomen via de resten van dode dieren en afval, die naar de bodem zinken. Dat de oceaanbodem vervuild zou zijn, hadden de onderzoekers wel verwacht, maar de hoge concentraties schadelijke stoffen heeft ze wel verbaasd.
In sommige Nederlandse riviergebieden zijn de pcb-gehaltes echt heel hoog.
Ook in Nederlandse wateren zitten de kankerverwekkende pcb's. "In sommige riviergebieden waar de palingvangst verboden is, zijn de gehaltes echt heel hoog", zegt Tinka Murk, hoogleraar Ecologie van Mariene Dieren aan de Wageningen Universiteit.
In het NPO Radio 1-programma Nieuws en Co legt ze uit dat het nog tientallen jaren zal duren voordat de vis in deze gebieden weer veilig eetbaar is. "Pcb's breken erg langzaam af, het zijn hardnekkige stoffen die zich ophopen in het lichaamsvet van mens en dier."