Koude oorlog krijgt climax in Luxemburgse modder

Dopingcontroles en veldrijden. Die twee kwamen de afgelopen week samen in de aanloop naar het WK bij de mannen. Met in de hoofdrol de twee topfavorieten: Mathieu van der Poel en Wout van Aert.

Deze keer was het niet de buitenwacht die vragen stelde of een discussie aanwakkerde, zoals doorgaans gebeurt in de wielersport. Het waren de favorieten zelf. Althans, één ervan.

Mathieu van der Poel openbaarde de gegevens van zijn laatste dopingcontrole. Met als reden: "Ik denk dat het goed is voor onze sport om een beetje transparantie te krijgen." Het leek een verkapte uitnodiging aan het adres van titelverdediger Van Aert om hetzelfde te doen. Maar de Belg ging er niet op in.

Van Aert beriep zich op zijn privacy. Hij was bovendien herstellende van een knieblessure en liet om die reden de laatste wereldbekerwedstrijd aan zich voorbijgaan.

Tien dagen

Maar juist die blessure in combinatie met zijn gebrek aan openheid riep extra vragen op. Hoe liet Van Aert zich behandelen voor die blessure? En heeft hij een medisch attest aangevraagd, waarmee hij - om sneller te herstellen - middelen mocht nemen die onder normale omstandigheden verboden zijn? In dat geval mag hij tien dagen niet in actie komen.

Van Aert reageerde koeltjes op alle vragen. Hij heeft géén attest aangevraagd, zo verzekerde hij. "Ik voel me ook niet zo aangesproken." En over het openbaar maken van dopingcontroles zei hij: "Of ik het ga doen? Ik denk het niet. Het is onderdeel van de privacy."

Tegelijk uitte hij nog zijn ongenoegen. "Wat ik jammer vind, is dat sommige mensen niet geloven dat ik knieproblemen heb. Die andere dingen? Dat hoort bij een WK, denk ik."

Janker

Van der Poel ondervond eerder al wat er allemaal bij een WK kan komen kijken. De coach van Van Aert, Niels Albert, had kritiek geuit op het feit dat de vader van Van der Poel het parcours mocht uitstippelen. Dat zou de Nederlander voordeel opleveren. Het parcours was bovendien meer geschikt voor Mathieu van der Poel dan voor Van Aert, zo was de lezing.

Van der Poel junior reageerde met een sneer en noemde Albert een 'janker'. Kortom, de toon was gezet.