Leonard Cohen, lichte toon en diepe ernst

Cohen werd geboren in een middenklasse gezin in de Canadese stad Montreal. Al snel was duidelijk dat zijn toekomst in de kunst zou liggen. Hij schreef gedichten, boeken en leerde zichzelf op jonge leeftijd gitaar spelen.

Na een universitaire studie besloot hij in New York te gaan wonen, waar hij naast het dichten ook liedjes ging schrijven. Aanvankelijk schreef hij voor anderen, maar in 1967 bracht hij zijn eerste eigen album uit, Songs of Leonard Cohen. Hij werd wereldberoemd met liedjes als Suzanne en So long, Marianne.

Religie

Cohen bevond zich in de muzikale hoek waar ook Bob Dylan te vinden is. Fans vinden dat hij meer dan Dylan in staat is om de menselijke conditie te doorgronden. Hij wordt geroemd om zijn lichte toon in combinatie met diepe ernst.

Opvallend aan het werk van Cohen is ook de religieuze component. Cohen bestudeerde meerdere religies en noemde het geloof zijn "favoriete hobby". Zijn grootvader was rabbijn en hij kende de joodse geschriften. In de jaren 60 en 70 werd hij lid van de Church of Scientology en nog weer later bekeerde hij zich tot het boeddhisme. Hij bracht lange tijd in het klooster door en dat hielp hem bij zijn depressies en zijn neiging tot "eindeloze zelfanalyse".

Pensioengeld

Wereldlijke verleidingen en zorgen waren hem echter ook niet vreemd. Vrouwen, drank en drugs konden op zijn belangstelling rekenen. Daarnaast moest hij er op zijn oude dag achter komen dat zijn manager en huisvriendin er met zijn pensioengeld vandoor was. Het was een belangrijke reden om op bejaarde leeftijd weer te gaan toeren.

Hoewel de aanleiding weinig verheffend was, waren zijn fans in de wolken. Ook de concerten die Cohen in Nederland gaf, waren in een mum van tijd uitverkocht. Cohens literaire werk bleef een trouwe schare fans aanspreken.

Afgelopen zomer overleed de vrouw waar Cohen over zong in zijn beroemde nummer So Long, Marianne, Marianne Ihlen. Niet lang daarna bracht hij zijn laatste album uit, het zwaarmoedige You Want it Darker.

In een interview vlak voor de presentatie van de plaat werd duidelijk dat het voor Cohen klaar was: "Ik heb nog wel wat werk te doen, wat zaken af te handelen. Maar ik ben klaar om te sterven. Ik hoop dat het niet al te oncomfortabel verloopt. Maar dit is het wel zo'n beetje voor mij."