Hoogerlands laatste: gewoon koersen en dan lekker naar huis
Wat doet een wielrenner nadat hij zijn laatste officiële wedstrijd heeft gereden? In het geval van de nuchtere Zeeuw Johnny Hoogerland is dat: een biertje drinken, een frietje eten met de kinderen en dan lekker naar huis.
De 33-jarige Hoogerland sloot zijn carrière dinsdag af met de Sluitingsprijs Putte-Kapellen. "Het is natuurlijk speciaal. Dat weet ik, en dat voel ik ook wel. Maar het is gewoon een koers, dus ik ga gewoon koersen", zei hij voor de start.
Erik Breukink was als ploegleider van Roompot-Oranje Peloton bij de laatste wedstrijd van Hoogerland. Hij omschrijft zijn renner als "een aanvaller pur sang", vooral in de eerste helft van zijn carrière.
Breukink: "Je zag hem altijd in ontsnappingen. Op de momenten waarop iedereen bleef zitten, ging Johnny er juist vandoor. Zulke jongens maken het wielrennen natuurlijk wel leuk. En hij heeft ook nog mooie uitslagen gereden."
Prikkeldraadincident
In 2013 werd Hoogerland Nederlands kampioen. Zelf noemt hij dat als het absolute hoogtepunt uit zijn carrière. Maar of de Zeeuw het nou wil of niet, hij zal vooral worden herinnerd door het 'prikkeldraadincident' in de Tour de France van 2011. Door een onverwachte beweging van een televisieauto vloog Hoogerland het prikkeldraad in. Na de rit stond hij in tranen op het podium om de bolletjestrui in ontvangst te nemen, die hij vervolgens nog drie dagen wist te behouden. Met 33 hechtingen reed hij de Tour uit.
Het incident kan volgens Breukink wel gezien worden als een kantelpunt in Hoogerlands carrière. "Wat ik van hem meekreeg is dat hij een beetje klaar was met al die aandacht daarvoor. Hij wilde liever aandacht krijgen voor de sport. Dat lukte de laatste twee jaar niet meer zo. Hij wilde aanvallend koersen en daar deed hij alles voor. Maar het kwam er niet meer echt uit", aldus Breukink.
Zelf denkt Hoogerland ook liever niet meer aan dat prikkeldraad. En al helemaal niet op zijn laatste koersdag. "Ik heb mooie dingen meegemaakt. En minder mooie, maar ik wil vooral terugdenken aan de mooie dingen en die als herinnering houden", besluit Hoogerland, voordat hij na zijn biertje en frietje "lekker naar huis" vertrekt.
