Verhuizing en God inspireren Martina tot toptijden
Hij mist het weer van Florida. En hij mist zijn bed daar. Maar verder bracht de verandering van omgeving en training Churandy Martina niets dan goeds. Hij ruilde begin dit jaar zijn coach Dennis Mitchell in voor Rana Reider, de coach van de Atletiekunie, en verhuisde naar Papendal, nabij Arnhem.
In Gelderland ging hij trainen met de andere Nederlandse atleten. De focus kwam meer te liggen op techniek, niet meer zozeer op kracht. En, toeval of niet, voor het eerst sinds 2012 maakte hij een blessurevrij jaar door.
Zo kon hij begin juli, bij de start van het voor hem cruciale zomerseizoen, Europees kampioen worden op de 100 meter. Ook op de 200 meter was hij de snelste in Amsterdam, maar ging toch de titel aan zijn neus voorbij omdat hij werd gediskwalificeerd omdat hij tijdens zijn race over de witte lijn van zijn baan was gestapt.
Op de Olympische Spelen verraste Churandy Martina door maar net naast een medaille te grijpen op de 200 meter. Kort na Rio liep hij zijn snelste tijden sinds jaren.
Martina scherpte zelfs in Lausanne het Nederlands record op de 200 meter aan. Echt verbazen doet het hem niet. "Ik heb het hele jaar hard getraind. Dat betaalt zich nu uit", stelde de 32-jarige atleet donderdagavond na zijn 100 meter bij de Diamond League-wedstrijden in Zürich.
Het duurde wel even voordat Martina gewend was aan zijn nieuwe omgeving. "In het begin was het een beetje: aah, weg uit Florida, weg van het mooie weer, mijn huis, mijn bed. Maar ik heb het gedaan en het ging goed. Nu kan ik zeggen dat het een goede beslissing was. Het was een bijzonder seizoen. Ik kan niet klagen. Ik heb mijn beste tijd ooit gelopen op de 200 meter. En mijn beste tijd op de 100 meter sinds 2012. Dus dat is heel goed."
Het persoonlijke record op de 200 meter bracht hij op 25 augustus op 19,81, slechts een fractie langzamer dan de gouden tijd van Usain Bolt in Rio de Janeiro. En twee dagen later snelde hij in Parijs naar 10,01 op de 100 meter.
Hoewel het seizoen er nog niet eens helemaal op zit, kan Martina niet wachten op volgend jaar. De wereldkampioenschappen zijn dan zijn hoofddoel. "Dit was de eerste keer met mijn nieuwe trainer. Ik weet wat ik na de Spelen heb gedaan om deze tijden te lopen. Dat ga ik volgend jaar ook doen op weg naar de WK in Londen."
Zijn succes ligt overigens niet alleen aan zijn ommezwaai. "Ik doe het goed dankzij God. Je moet elke dag blij zijn, God danken dat je kan doen wat je doet."