Trotse Büchli: ik ging als een kamikaze erin

"Dit is een levensdoel dat ik nu al kan afvinken. Op mijn allereerste Olympische Spelen zilver halen. Nu moet ik voor goud gaan in Tokio." Matthijs Büchli is vervuld van trots na zijn zilveren medaille op de keirin in Rio de Janeiro.

De tweede plaats achter torenhoog favoriet Jason Kenny voelt voor de Nederlander als een zege. "Hij is de man van het toernooi. Als je dan tweede wordt achter hem, dan is dat voor mij winnen."

Büchli wrong zich in de laatste meters door een aantal hachelijke situaties naar de zilveren plak. "Ik gooide alles op die laatste bocht. Ik ging er als een kamikaze-piloot in, vol onderlangs. Er was weinig ruimte, maar ik dacht: het maakt niet uit. Of ik ga vol op mijn bek of ik haal een medaille."

Gelukkig voor de Haarlemmer werd het dat laatste. "Ik kan het moeilijk geloven, waanzinnig!"

Bizarre finale

Het was een vreemde finale, waarin de renners tweemaal werden afgeschoten. De derny werd te vroeg bijgehaald. Eerst door Kenny en Azizulhasni Awang, later door de Duitser Joachim Eilers. Maar tot een diskwalificatie leidde het niet.

"Dat is dus wat er kan gebeuren in een olympische finale, waar de druk hoog is", reageert Büchli. "Bizar eigenlijk dat iedereen mocht doorrijden. Normaal word je eruitgehaald. Maar dat zal mij een worst wezen."

Pijnlijke voeten

Toch ondervond de 23-jarige baanrenner ook hinder van het oponthoud. De eindstrijd duurde zo veel langer en daar had Büchli niet op gerekend.

"Ik had mijn voeten zo strak gedaan in mijn schoenen... Op een gegeven moment kwam er geen bloed meer in, voelde ik mijn voeten niet en kon ik mijn tenen niet meer bewegen. Dus ik moest ze echt even uitdoen voordat we de derde keer van start gingen."