Hoe doet het vluchtelingenteam het in Rio?

Tien vluchtelingen doen er mee aan de Olympische Spelen in Rio de Janeiro. Ze werden verkozen uit meer dan veertig kandidaten en komen uit onder de vlag van het Olympisch Comité. Hoe doen ze het tot dusver?

De sporters uit het vluchtelingenteam zijn vijf atleten uit Zuid-Sudan, twee zwemmers uit Syrië, twee judoka's uit de Democratische Republiek Congo en één marathonloper uit Ethiopië. Hun chef de mission is de voormalige Keniaanse topatlete Tegla Loroupe.

Voor de Syrische zwemmers Yusra Mardini en Rami Anis was meedoen aan de Olympische Spelen een droom die uitkwam, ook al wonnen ze geen medaille.

Mardini moest vorig jaar nog zwemmen voor haar leven toen de boot zonk waarmee ze Europa probeerde te bereiken. Nu zwom ze op de Spelen in Rio. Op de 100 meter vlinderslag won ze haar reeks, maar haar tijd was niet snel genoeg om door te gaan. Ook op de 100 meter vrije slag kwam ze niet verder dan de reeks. "Het is een fantastische ervaring om hier te zijn en om te zwemmen tegen wereldkampioenen en olympisch kampioenen", zei ze.

Volgens Mardini was de druk van de media hoog, doordat ze deel uitmaakte van het allereerste vluchtelingenteam en er daardoor veel aandacht naar hen uitging. "Ik heb niet heel goed gezwommen, maar het was ook niet heel slecht." Mardini hoopt er over vier jaar weer bij te zijn in Tokio.

Ook Anis kon geen potten breken. Hij werd 56ste van de 59 op de 100 meter vrije slag. Maar hij vindt het belangrijker dat hij met zijn deelname hoop geeft aan andere Syrische vluchtelingen. "Wat we hier hebben gedaan moet miljoenen vluchtelingen stimuleren om door te gaan met hun leven. Het moet hun hoop geven dat ze de strijd aan kunnen gaan en mee kunnen doen."

Anis heeft nog een droom in Rio: hij wil dolgraag zwemkampioen Michael Phelps ontmoeten. "Er is niemand zoals Phelps. Het is me nog niet gelukt om met hem op de foto te gaan, want hij is altijd heel erg gefocust voor een wedstrijd. Maar als zijn wedstrijden erop zitten hoop ik dat het alsnog lukt."

En dat ziet Mardini ook wel zitten: "Na de wedstrijden gaan we hem stalken, dat weet ik zeker".

Judoka Popole Misenga uit de Democratische Republiek Congo won zijn eerste wedstrijd en plaatste zich voor de laatste zestien in de categorie tot 90 kilogram. Daarin verloor hij woensdag van de nummer één van de wereld, de Zuid-Koreaan Gwak Dong-han.

"Het is een eer om mee te doen aan de Olympische Spelen. Ik heb met een kampioen gevochten", zei de 24-jarige judoka na afloop van zijn laatste partij. "Ik ben heel blij om hier te zijn, want iedereen kent het vluchtelingenteam en weet van onze geschiedenis. Mensen van over de hele wereld kijken naar dit toernooi."

Zijn landgenote Yolande Mabika Mabika (28) verloor in haar eerste partij tot 70 kilogram, maar ze vond het fantastisch om mee te doen aan de Spelen.

"Ik voelde me perfect", ze zei. "Toen ik het stadion in kwam, hoorde ik mensen mijn naam roepen en me aanmoedigen. Ik voelde me thuis."

"Ik had het gevoel dat de mensen me leuk vonden. Ik vertegenwoordig een heleboel naties en mijn zege is een zege voor alle vluchtelingen in de wereld. Ik heb verloren, maar ik ben heel blij dat Popole een gevecht heeft gewonnen."

De overige deelnemers van het vluchtelingenteam moeten nog in actie komen. Wie weet, zit er nog een verrassing in.