Uitslag Oostenrijkse presidentsverkiezingen zeer onzeker

In Oostenrijk zijn de presidentsverkiezingen uitgelopen op een uiterst spannende race tussen beide kandidaten. Alle stemmen die vandaag in de stembureaus zijn uitgebracht zijn geteld, maar over de uitslag valt nog niets te zeggen. 

Norbert Hofer, de kandidaat van de rechts-populistische partij FPÖ krijgt volgens cijfers van het ministerie van Binnenlandse Zaken 51,9 procent en de Groene politicus Alexander Van der Bellen 48,1 procent.

Maar de stemmen die per post zijn uitgebracht moeten nog worden geteld en dat gaat mogelijk nog tot morgenavond duren. Dan zal dus pas blijken wie van de twee de meerderheid heeft behaald. Voor de stemming per post zijn 900.000 kaarten aangevraagd. "Als daarvan 700.000 ook echt stemmen, kan er nog van alles gebeuren", zegt correspondent Jeroen Wollaars. 

In de eerste ronde van de presidentsverkiezingen, een maand geleden, werden de kandidaten van de regeringscoalitie van centrum-democraten en sociaal-democraten weggestemd. Dat betekent dat Oostenrijk voor het eerst sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog geen president van een van de twee middenpartijen krijgt. Van der Bellen kreeg overigens in de eerste ronde de meeste stemmen per post.

"Ongevaarlijk"

Van der Bellen zei vrijdag op zijn laatste campagnebijeenkomst dat hij voor een "open, Europa-vriendelijk Oostenrijk " is. Hij betwijfelt of dat bij Hofer ook het geval is.

Hofer zei voor een juichende menigte dat mensen die vanuit Oostenrijk willen gaan vechten voor IS of vrouwen willen verkrachten, wat hem betreft niet in Oostenrijk thuishoren. Tegelijkertijd sprak hij tegen dat hij een radicale, uiterst rechtse politicus is. "Ik ben ongevaarlijk", zei hij tegen buitenlandse journalisten.

Het presidentschap in Oostenrijk is geen louter ceremoniële functie. Hofer heeft gedreigd de centrum-linkse coalitie naar huis te sturen als die er niet in slaagt  de problemen rond de migratie op te lossen. Van der Bellen heeft gezegd dat hij zal weigeren een kanselier van de FPÖ te beëdigen, zelfs als die partij de parlementsverkiezingen over twee jaar wint.