'De angst om te vallen is erger dan het vallen zelf'

Het is gebeurd voor je het weet, zegt mevrouw Van den Berg uit Heerlen. "Ik liet een keer iemand uit bij de deur, ik draaide me om en opeens lag ik op de grond."

Ze hield er gelukkig weinig aan over, maar het zette haar wel aan het denken. Sinds kort volgt ze een gerichte therapie voor ouderen met val-angst. En die werpt zijn vruchten af, zo blijkt. Ouderen die het oefenprogramma volgen, vallen veel minder vaak dan ouderen die dat niet doen.

Schrikken

Mevrouw Van den Berg (geboren in 1934) ging geregeld onderuit. "In huis ben ik een paar keer gevallen. Gelukkig kon ik steeds weer overeind komen. Ik brak nooit iets, maar ik schrok wel. Ik moest echt even op adem komen. Soms wil mijn hoofd sneller dan mijn benen kunnen."

Door de buitelingen ging ze liever de deur niet meer uit. "De angst om te vallen was erger dan het vallen zelf. Ik kwam nauwelijks nog buiten, omdat ik steeds bang was om onderuit te gaan." Ze ging niet meer naar de cursus bewegen voor ouderen. "Dat vond ik jammer. Het contact daar was heel leuk."

Sinds mevrouw Van den Berg de therapie volgt, gaat het veel beter. Een verpleegkundige bezocht haar een aantal keer thuis om te praten over de val-angst. Samen namen ze de angsten door en bespraken ze mogelijke oplossingen in huis, zoals in haar geval steunbeugels in de badkamer.

"Het gaat nu steeds beter. Ik verlies minder vaak mijn evenwicht. De angst om te vallen heb ik min of meer overwonnen." Ze durft nu ook weer naar bewegingscursus te gaan. "Ik durf weer alleen de deur uit te gaan."