Onderzoekers vinden Monster van Loch Ness (of toch niet?)
Een team van Noorse onderzoekers keek even vreemd op toen het op onderwaterbeelden van het Schotse Loch Ness plotseling de contouren van een enorm watermonster zag opdoemen.
Bij nader inzien bleek het toch niet de ontrafeling van het eeuwenoude mysterie te zijn. De onderwaterdrone was gestuit op een nep-exemplaar, dat bijna vijftig jaar geleden was gemaakt voor een film waarin het mythische Monster van Loch Ness voorkomt.
Weg met de drijvers
Voor de Britse film The Private Life of Sherlock Holmes (1970) werd een negen meter lang model van het dier gemaakt, dat met twee grote drijvers te water werd gelaten in het meer.
De Amerikaanse regisseur Billy Wilder vond de drijvers maar niets en stond erop dat deze werden verwijderd. En waar de filmcrew de eigenwijze regisseur al voor had gewaarschuwd, gebeurde: het monster zonk direct naar de bodem en werd nooit meer gevonden.
We hebben een monster gevonden, maar niet het monster dat we zochten.
Tot deze week, dus. Het onderzoeksteam dat het namaakmonster vond, was bezig met een onderzoek naar de ecologie op de bodem van het meer. Door zijn aanzienlijke diepte en rotsige bodem is het heel lastig om het leven in Loch Ness in kaart te brengen. En zoals altijd bij verkenningstochten in het beruchte meer, houden onderzoekers de ogen open voor mogelijke verschijningen van het Monster van Loch Ness.
"We hebben een monster gevonden", zegt een van de onderzoekers tegen de BBC. "Maar niet het monster dat we eigenlijk wilden vinden." Voor alle zekerheid werd het gevonden monster wel grondig opgemeten, maar alle afmetingen klopten met wat bekend was over het model dat was gemaakt voor de film.
Omdat het gelijk zonk, is de pop van het monster dus nooit in de film te zien geweest en moest een nieuw nepmonster worden vervaardigd. En om een nieuwe teleurstelling te voorkomen, werden de bewuste scènes in een groot waterreservoir opgenomen in de studio, en niet meer in het echte Loch Ness.