Curaçao weet zich geen raad met zijn enige vluchteling
Het ministerie van Veiligheid en Justitie in Den Haag zegt dat het zich niet kan bemoeien met een vluchtelingenprobleem op Curaçao. De opvang van asielzoekers is in dit geval het probleem van een ander land, luidt de reactie.
Welgeteld één vluchteling meldde zich dit jaar op Curaçao bij de vreemdelingenpolitie, maar het eiland weet zich er geen raad mee. Door het ontbreken van asielwetgeving worden mensen zonder papieren in de gevangenis gegooid. Ook als je een vluchteling uit Syrië bent. Het overkwam de 26-jarige Aktham Abu Fakher.
Twee maanden en vijf dagen zat hij in de barakken van de voormalige Bon Futuro-gevangenis in Willemstad. Niemand zocht hem daar op, niemand hoorde zijn verhaal aan. Zelfs het Rode Kruis liet hem links liggen.
Toen twee andere vreemdelingen in elkaar werden geslagen en hij foto's van de slachtoffers wist te maken en door te sturen, werd hij op vrije voeten gesteld. Niet in de opvang of de zorg van een instantie, maar gewoon op straat. Zonder papieren, zonder verblijfstitel, overgeleverd aan de goedheid van bezorgde burgers.
De islamitische gemeenschap op Curaçao ontfermde zich over Aktham. Die is zelf geen moslim maar een druus. De druzen vormen een religieuze minderheid in Libanon, Israël, Jordanië en Syrië. De Syrische regering heeft weinig op met de druzen. Aktham werd in Syrië gearresteerd. Na zijn vrijlating vluchtte hij naar Libanon.
Een gevaarlijke bootreis naar Griekenland of Italië zag hij niet zitten. Bovendien had hij wat geld. In Beiroet is het makkelijk om snel een visum te krijgen voor Brazilië. Maar opvang is er daar niet en werk krijgen is erg moeilijk. Aktham besloot naar Venezuela te gaan, maar kwam daar dezelfde problemen tegen.
Bovendien is de Arabische gemeenschap van dat land de regering in Damascus goedgezind, waardoor Aktham zich niet veilig voelde. Hij wilde bij nader inzien toch naar Europa en meldde zich bij de ambassade van Nederland in de Venezolaanse hoofdstad Caracas voor politiek asiel.
Daar kreeg hij te horen dat asielzoekers alleen een aanvraag kunnen doen op Nederlands grondgebied. Aktham kende de structuur van het Koninkrijk niet en dacht dat Curaçao hem in dat geval kon helpen. Via een mensenhandelaar werd hij voor 1000 euro op het strand van Willemstad gedumpt.
Vast op Curaçao
Daar bleek al snel dat niemand weet wat je met een vluchteling doet die asiel aanvraagt. De vreemdelingenpolitie dreigde Aktham terug te sturen naar Syrië. Maar dat moet via Amsterdam en dat gaat dus niet zomaar.
Aktham wil zijn plannen nu doorzetten, maar is afhankelijk van een meewerkende Curaçaose overheid en een welwillende Nederlandse immigratiedienst. De laatste weet bij navraag van niets, de eerste laat al twee weken niets van zich horen. Aktham zit vast op Curaçao.