Balende Havenga: we hebben vandaag gefaald

De emoties waren goed zichtbaar bij Arno Havenga, kort na het mislopen van de Olympische Spelen in Rio de Janeiro. De bondscoach zag dat zijn waterpolovrouwen flink teleurstelden op het moment suprême en met 10-7 onderuit gingen tegen Spanje.

"Dit is het einde van onze rit naar Rio", constateerde Havenga met de pest in zijn lijf. "Je kunt wel zeggen dat ik hier doodziek van ben. We hebben vandaag gefaald."

Klare taal van Havenga, die Oranje in 2012 ook al naast een ticket voor de Spelen zag grijpen. "We hebben geen goed toernooi gespeeld. Ik weet dat we veel beter kunnen en ook beter gespeeld hebben."

"In de kleedkamer heb ik weinig gezegd. Veel woorden heb ik op dit moment ook niet paraat. Ik denk dat we ons allemaal realiseren dat we van onszelf hebben verloren."

Volgens Yasemin Smit, die in 2008 nog olympisch goud veroverde in Peking, liep Oranje "vanaf het begin achter de feiten aan. We waren echt niet goed genoeg vandaag. We hadden de verdediging niet goed dicht zitten."

"Ik had een goed gevoel bij deze ploeg en ik dacht echt dat we het zouden halen. Op deze dagen moet je er staan. Er zit veel meer in deze ploeg dan dat we hebben laten zien."

"Ik heb er geen woorden voor", bekent keepster Laura Aarts tussen de snikken door. Om vervolgens toch de vinger op de zere plek te leggen. "Ik ben zo boos. Waarom, godverdomme, lukt het dan niet, waar spelen we niet zoals we het kunnen?"

"Wij zijn een topper. Maar we hebben niet top gespeeld. We hebben het deze wedstrijd gewoon niet goed gedaan. Dit was onze laatste kans. Weg..."

"We begonnen gewoon niet scherp", klaagt Vivian Sevenich met rood omrande ogen. "En dat mag gewoon niet gebeuren nu. Dit is het moment waarop je moet laten zien waar je vier jaar lang hard voor getraind hebt. Eigenlijk misschien wel acht jaar of nog langer, vanaf het moment dat je met waterpolo bent begonnen. We mogen ons niet laten overrompelen, daar heb je gewoon geen tijd voor."

"We lieten Spaanse speelsters vrij liggen op twee meter van de goal. We wilden eigenlijk al gaan aanvallen, terwijl Spanje de bal nog had. Maar daarvoor moet je toch echt eerst zelf de bal hebben."

"Het besef is er nog niet helemaal, al ben je wel heel erg verdrietig en komen er tranen. Het is echt voorbij voor deze vier jaar, voor Rio. Maar echt doordringen moet nog komen."

"Dit komt kei- en keihard aan", vertelt Marloes Nijhuis. "Het is zo doodzonde. We spelen de laatste tijd zo goed en dan moet het in deze wedstrijd gebeuren en dan doen we het niet. Zij speelden gewoon beter. We hebben het aan ons zelf te wijten."

"Ik denk dat het besef de komende dagen en weken komt. Maar op dit moment kan ik het nog niet geloven dat alles waar we de afgelopen vier jaar getraind hebben nu gewoon wegvalt."