El auto clásico: symbool van Cubaanse stilstand en toekomst
Wie met de vlucht uit Miami arriveert in Havana, vangt een glimp op van het nieuwe Cuba. De bagageband is volgeladen met goederen die Cubanen hebben gekocht in Florida. De nieuwste breedbeeldtelevisies. Dozen vol met elektronica. Enorme balen die zorgvuldig zijn omwikkeld met strakgetrokken plastic dat de inhoud moet beschermen tegen het horten en stoten van de gammele bagageband.
"De Cubaanse dames komen altijd terug met de nieuwste mode uit Amerika. Mijn echtgenote is waarschijnlijk de enige vrouw die terugkomt met motoronderdelen", grinnikt Julio Álvarez.
Voor de ondernemer uit Havana zijn de reserveonderdelen van levensbelang. Hij gebruikt ze om Amerikaanse klassieke auto's op te knappen. "Tot nu toe heb ik ze altijd stiekem in mijn koffer het land binnengesmokkeld. Maar na de toenadering tussen Cuba en Obama is het een stuk makkelijker geworden. De Amerikanen zijn niet zo streng meer."
De klassieke auto's zijn vast onderdeel van het romantische plaatje van Cuba. De prachtige wagens, vaak meer dan zestig jaar oud, domineren het straatbeeld in Havana. Na de instelling van het Amerikaanse embargo werd het bijna onmogelijk voor de Cubanen nieuwe auto's aan te schaffen. Daarmee werden de autos clásicos een symbool van de stilstand en de economische wurggreep waarin het land jarenlang verkeerde.
Maar voor Julio Álvarez zijn de wagens ook een symbool van de Cubaanse toekomst. Auto's zitten in zijn bloed. Zijn vader werkte voor de Cubaanse revolutie voor General Motors en als jongeman erfde hij van een familielid een Chevrolet Bel Air uit 1955, die hij liefkozend Nadine noemt. Jarenlang gebruikte de hemelsblauwe Chevrolet als taxi voor Hotel Nacional.
Om het geld is het me niet te doen, dit is mijn passie.
Maar gestage hervormingen van de Cubaanse regering bieden hem nieuwe kansen. Cubanen mochten voortaan kleine ondernemingen oprichten. In 2011 begon hij twee bedrijven: een garage die klassieke auto's opkoopt en opknapt en een chauffeurscollectief die opgeknapte auto's verhuurt aan toeristen.
In korte tijd heeft hij een bloeiend bedrijf opgebouwd met 11 mecaniciens en 22 chauffeurs. "Om het geld is het me niet te doen, dit is mijn passie."
De werkplaats is bezaaid met oude autowrakken die grotendeels zijn afgetakeld. Zijn nieuwste aanwinst is een Chevrolet zonder wielen die de voorkant helemaal mist en waarvan het interieur grotendeels gesloopt is.
De belabberde staat van auto maakt Álvarez niet uit. Met liefde, geduld en eindeloos schuren, poetsen en klussen brengt hij de auto's terug in hun oorspronkelijke staat.
Nou ja, ‘oorspronkelijk’ is waarschijnlijk een groot woord, lacht Álvarez. "Normaal zouden deze auto's heel veel geld waard zijn voor verzamelaars. Maar wij konden mede door het embargo nooit oorspronkelijke onderdelen krijgen, dus wij moest improviseren door bijvoorbeeld moderne dieselmotoren te gebruiken. Voor echte liefhebbers is alleen het origineel goed genoeg."
Als de Amerikanen ons gaan respecteren en ons eigen lot laten bepalen, dan komt het weer goed.
Álvarez ziet de toekomst voor zijn bedrijf zonnig in. Hij prijst president Obama voor de handreiking die hij heeft gedaan aan Cuba. Hij verwacht dat de verbeterde relatie ook meer mogelijkheden gaat bieden voor Cubaanse ondernemers zoals hij.
"Als de Amerikanen ons gaan respecteren en ons eigen lot laten bepalen, dan komt het weer goed tussen ons en Amerika. Dit bezoek van Obama zal dan bijdragen aan die verbetering."