Heleen Boers: ik moet racen voor mijn plekje

Tot vorige zomer was er voor roeister Heleen Boers geen vuiltje aan de lucht. Een stoeltje in de vrouwenacht op de Olympische Spelen leek geen enkel probleem, totdat ze hard ten val kwam tijdens een fietstraining. Nu heeft Boers alleen nog kans op Rio de Janeiro als ze door bondscoach Josy Verdonkschot geselecteerd wordt voor de twee-zonder-stuurvrouw.

Bij de vrouwenacht is Boers uit beeld geraakt en op een boot na zijn alle teams met een olympisch ticket al bekend. Deze week worden tijdens een trainingskamp in Sevilla de laatste plaatsen voor de twee-zonder vergeven.

Boers ging afgelopen zomer met haar racefiets over de kop, een hersenschudding hield haar bijna een half jaar aan de kant. "Iedereen boekt progressie in de topsport, ook in het roeien natuurlijk", zegt Boers. "Als je zo lang stilstaat of zelfs achteruitgaat, word je voorbijgestreefd. Sinds december voel ik me weer elke week beter worden."

"In juni zat ik op de racefiets toen ik ineens een tak in mijn voorwiel kreeg en over de kop sloeg", blikt Boers terug. "Ik had een zonnebril op, dus ik heb die tak niet gezien. De verwondingen leken allemaal mee te vallen, maar toen ik een paar weken later een wedstrijd roeide, kreeg ik heftige hoofdpijn. Die pijn kwam bij elke training terug."

De artsen konden in eerste instantie geen letsel ontdekken, maar nadat de hoofdpijn bleef terugkomen werd een hersenschudding geconstateerd. "Voor het herstel daarvan staat vier weken tot een half jaar. Dat maakt het heel lastig te bepalen wanneer je jezelf weer kunt belasten", zegt Boers.

Zilveren hoogtepunt

In mei vorig jaar won Boers met de vrouwenacht nog zilver op de EK in het Poolse Poznan. "Dat was echt een heel gave wedstrijd. Als ik die race zie, zie ik volle focus en overtuiging. Ik zie dat we bloed ruiken. Met dat gevoel wil ik door."

Boers weet inmiddels hoeveel er kan veranderen in driekwart jaar. "Eerst ben je zeker van je stoel, nu moet je echt racen voor je plekje."

"Ik heb vijf jaar geleden de knoop doorgehakt voor mezelf: ik wil naar de Spelen", zegt Boers. "Sindsdien staat alles in het teken van Rio de Janeiro. Maar meedoen is voor mij niet belangrijker dan winnen, ik wil voor het hoogst haalbare gaan. Voor minder dan medailles doe ik het niet."

Met het EK-zilver van vorig jaar op zak hoopt Boers dat de bondscoach toch een plekje voor haar heeft in de twee-zonder. "Maar ja, in het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst."