De Jong en zijn grijns worden nooit vergeten

Een lieve, behulpzame en sociale man. Hij had geen vijanden, want je kon niet boos op hem worden. Hij hield van gezelligheid, maar was zo nu en dan ook een einzelgänger. Maar hij was zeker ook iemand die een hechting bij een teamgenoot kon zetten of een fiets repareerde.

Een bijzondere man, maar door bijna al zijn oud-teamgenoten een gewaardeerd sporter. En bovenal: een man met een indrukwekkende carrière. Het gaat over niemand minder dan Bob de Jong.

Afscheid

Hij schaatste dinsdag in Thialf zijn laatste 10.000 meter op een toernooi. Hoewel die race bij de KPN NK afstanden in een mineur eindigde door diskwalificatie na het weggooien van zijn armbandje, blijft zijn succesvolle carrière staan als een huis.

Een terugblik op de lange loopbaan van de 39-jarige routinier aan de hand van vijf anekdotes van bekenden van De Jong.

Rintje Ritsma (oud-teamgenoot)

"Bob was altijd van de korte en binnendoor fietsroutes. Als we dan met een groep aan het fietsen waren, had hij er een handje van om ineens een zijpad in te rijden. Weg was-ie. Niet aangekondigd en wij hadden geen idee waarom hij dat deed."

"Hij kwam dan even later ineens weer voor ons rijden en keek dan om met een grote grijns op zijn kop achterom. Dan reed-ie weer voorop."

Jillert Anema (oud-coach)

"Als Bob vrije tijd had, dan trok hij zich heel vaak terug op zijn kamer. Als zijn bed in een hoek stond, dan ging hij helemaal ingepakt met zijn deken op bed zitten. Soms bracht ik hem een koffie en kletsten we even, maar hij vond het heerlijk om zonder mensen om zich heen op zijn kamer te zitten."

"Hij pakte op die manier een moment voor zichzelf. Bob is niet iemand die op pad gaat met zijn teamgenoten. Natuurlijk gebeurde dat wel eens, maar hij vond het heerlijk om zich terug te trekken."

Carl Mureau (journalist, schrijft een boek over Bob de Jong)

"Aan het einde van het vorige seizoen spraken Bob en ik af om een keer naar een voetbalwedstrijd te gaan. Bob is een echte Feyenoord-fan, maar we gingen niet naar een wedstrijd van Feyenoord. Het werd NAC Breda-FC Dordrecht."

"Hij is natuurlijk niet zo bekend als Sven Kramer, maar heel veel mensen kennen hem wel. En hij gaat bijzonder om met zijn bekendheid. Hij neemt tijd voor iedereen. Een praatje hier, een foto daar. En hij geniet echt van die aandacht. Dat verwacht je niet."

Gianni Romme (oud-teamgenoot)

"Tijdens een wereldbeker in Seoul waren we met onze ploeg aan het kijken hoe we met de bus van het hotel naar de ijsbaan moesten komen. Een wereldstad natuurlijk, dus dat was nog niet zo makkelijk. Verkeersbordjes in Zuid-Korea zijn bovendien niet te lezen. Bob die zei toen dat hij ging fietsen."

"Wij verklaarden hem voor gek. Toen wij ruim een half uur later bij de ijsbaan aankwamen, was Bob er al. Je had z’n gezicht moeten zien. Ik zal die smerige grijns nooit vergeten."

Martin Hersman (oud-teamgenoot)

"Bob kon zich heel overdreven focussen in een busje op weg naar de tijdrit. Hij deed zijn haar in een staart, bidon in zijn shirt. Alles voor de aerodynamica. Ik heb die bidon uit zijn shirt gehaald en gezegd dat hij even normaal moest doen..."

"Maar wat er toen gebeurde: hij won tegen alle verwachtingen in wel. Dat was ook Bob. Je kon gek maken maar, winnen deed 'ie toch wel."