Nederland betaalt te veel voor dure kankermedicijnen
Nederland betaalt vaak te veel voor dure kankermedicijnen. Dat blijkt uit een vergelijkend onderzoek naar de prijs van negen van die middelen in vijftien Europese landen. Voor zeven van die middelen horen de prijzen in Nederland tot de hoogste drie.
Het onderzoek is uitgevoerd door vier Europese kankercentra onder leiding van het Nederlands Kanker Instituut in Amsterdam. De studie verschijnt vandaag in het belangrijke wetenschappelijke tijdschrift The Lancet Oncology.
Echte prijzen
De onderzoekers hebben prijsgegevens gekregen van 21 kankercentra in vijftien landen. Ze kregen zowel de officiële prijzen die de farmaceuten in de verschillende landen vragen voor hun middelen, als de prijzen die de centra werkelijk betaald hebben inclusief eventueel bedongen kortingen.
Die kortingen verschillen enorm. In het ene land zijn ze een paar procent, in een ander land kunnen ze oplopen tot 50 procent. Overigens zijn in geval van hoge kortingen de vraagprijzen vaak ook veel hoger dan in landen met een lage korting.
Een voorbeeld waarbij de prijzen flink uiteenlopen is het middel trastuzumab, dat gegeven wordt aan een bepaalde groep borstkankerpatiënten.
In Nederland betaalt het Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis daarvoor ruim 605 euro per 150 mg, een euro minder dan de officiële vraagprijs in Nederland. Het deelnemende Italiaanse kankercentrum betaalt bijna 558 euro en bedong een korting van meer dan 350 euro op de officiële Italiaanse vraagprijs van 913 euro.
In Duitsland en Estland wordt voor het middel respectievelijk 65 en 70 euro meer betaald dan in Nederland, in Noorwegen ruim 100 euro minder.
Centrale inkoop
De onderzoekers hebben geen verklaring gevonden voor de prijsverschillen. Het is niet zo dat in de rijkste landen de hoogste prijzen worden betaald. Het rijke Noorwegen is een van de landen met de laagste prijzen. Ook Duitsland is voor de meeste onderzochte middelen goedkoper uit dan Nederland. En ipilimumab, een middel tegen uitgezaaid melanoom (een agressieve huidkanker) is het duurst in Litouwen.
In Noorwegen koopt de overheid centraal geneesmiddelen in. In Duitsland bestaat een aantal krachtige inkoopverenigingen van honderden ziekenhuizen.
Europese aanpak
De onderzoekers roepen op tot een gezamenlijke Europese aanpak van landen om samen met de farmaceutische industrie tot een nieuw prijsmodel te komen. Dat zou ervoor moeten zorgen dat nieuwe, veelbelovende kankermedicijnen snel toegankelijk worden voor patiënten in alle landen.