Tuchtzaak over rimpelvullers die keihard worden
Een patiënt die in het jaar 2000 een ondeugdelijke plastisch-chirurgische behandeling zou hebben ondergaan in het Maasstad Ziekenhuis in Rotterdam, probeert vandaag om in hoger beroep genoegdoening te krijgen via het Centraal Tuchtcollege in Den Haag.
De vrouw kreeg vijftien jaar geleden de rimpelvuller Dermalive in haar gezicht ingespoten. De ingreep gebeurde in het toenmalige Zuiderziekenhuis in Rotterdam. Dat is sindsdien met het vroegere Clara Ziekenhuis overgegaan in het Maasstad Ziekenhuis.
Harde bulten
Na verloop tijd van kreeg ze harde bulten in haar gezicht. Volgens de behandelend arts een uiterst zeldzame complicatie.
Na jaren ontdekte ze dat in de bijsluiter van het product gewaarschuwd werd tegen gebruik van Dermalive in zacht weefsel, zoals het gebied rond de mond en de wangen. Daarop klaagde ze bij het Maasstad Ziekenhuis.
Afgewezen
Die klacht werd door de klachtencommissie van het ziekenhuis op alle punten ongegrond verklaard. Na jarenlange wisselingen van soms bitse e-mails en brieven, deed de vrouw eind 2008 aangifte tegen de plastisch chirurg van het Maasstad Ziekenhuis. Ze verweet hem het bewust achterhouden van informatie over Dermalive waardoor ze zwaar lichamelijk letsel heeft opgelopen.
Het expertisecentrum medische zaken van het Openbaar Ministerie besloot geen vervolging in te stellen. Nieuwe mailwisselingen met het ziekenhuis leverden niets op. Daarop diende ze een klacht in bij het Regionaal Tuchtcollege.
Ontkenning
Ze wierp de arts voor de voeten dat hij haar niet duidelijk had verteld wat de risico’s en mogelijke bijwerkingen van Dermalive waren. Verder verweet ze hem dat hij het middel ook had ingespoten op plekken – plooien rond de neus en mond – waarover geen afspraak gemaakt was tussen patiënt en arts. En onder meer ook nog dat hij het middel helemaal niet had mogen gebruiken voor de behandeling.
Ongegrond
De arts verweerde zich bij het tuchtcollege door al die beschuldigingen te ontkennen. Hij betoogde dat destijds niet bekend was dat klontvorming kon optreden zoals de vrouw die heeft.
Het Tuchtcollege oordeelde in maart 2011 dat de in 2000 opgetreden bijwerkingen 'nog nauwelijks' bekend waren en dat de patiënt de beschikbare informatie wel heeft gekregen. Ook de andere punten van de klacht waren volgens het Tuchtcollege niet bewezen. Daarom werd haar klacht ongegrond verklaard.
Beroep
De vrouw is aanvankelijk niet in beroep gegaan tegen de uitspraak. Toen ze dat – buiten de termijn – alsnog deed werd het instellen van het beroep afgewezen. Dat de zaak vandaag is voorgekomen komt voort uit een principiële uitspraak van het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg uit april 2011.
Het College bepaalde toen dat een arts die bij de behandeling van een tuchtklacht verklaringen aflegt die "opzettelijk in strijd zijn met de waarheid", in strijd handelt met de goede uitoefening van de gezondheidszorg. Anders gezegd: hoewel hij of zij niet onder ede staat, moet een arts de waarheid spreken voor de tuchtrechter.
Precies rond die vraag draait het hoger beroep in de zaak van tegen de plastisch chirurg van het Maasstad Ziekenhuis.
Hersteloperaties
Intussen heeft de vrouw zeven hersteloperaties ondergaan, waarbij grote stukken uitgehard acrylaat uit haar gezicht verwijderd zijn. Bij de Stichting Slachtoffers Cosmetische Artsen zijn veel meer vrouwen aangesloten die met uitgehard acrylaat in hun gezicht rondlopen.
Het Centraal Tuchtcollege doet over uiterlijk twee maanden uitspraak in deze zaak.