Duits verbod op georganiseerde hulp bij zelfdoding

In Duitsland wordt hulp bij zelfdoding verboden als het in georganiseerd verband gebeurt. Dat is de uitkomst van een emotioneel debat in de Duitse Bondsdag. Mensen die zelf of via een bedrijf geld vragen voor hulp bij zelfdoding, riskeren een gevangenisstraf van drie jaar.

Tegenstanders van het verbod vrezen dat het besluit de criminalisering van artsen in de hand werkt. Zij zeggen dat artsen die palliatieve zorg verlenen of een levensverlengende behandeling stopzetten, vanaf nu strafbaar zijn.

Juiste medicijn

Actieve euthanasie, het toedienen van een dodelijk middel, blijft strafbaar in Duitsland. In Nederland is dat wel toegestaan.

Over de hulp in aanloop naar zelfdoding was tot nu toe niets wettelijk geregeld. In sommige deelstaten mocht het wel, in anderen was het verboden. In de praktijk konden mensen met een sterfwens op verschillende plekken terecht voor hulp. Zij gingen naar euthanasieverenigingen of artsen die hun het juiste medicijn gaven. Die liepen altijd het risico op een boete of een vermaning van de beroepsvereniging.

Nazi-verleden

Het onderwerp ligt extreem gevoelig in Duitsland. Er wordt al jaren over gediscussieerd en ook vandaag liepen de emoties weer hoog op. "De dood mag niet als dienstverlening worden aangeboden," zei een SPD-parlementslid. De meeste parlementsleden van die partij waren voor legalisering van hulp bij zelfdoding. "Doodzieke mensen hebben het recht op zelfmoord", zei een van hen. Maar veel politici die religieus zijn, zijn tegen zelfdoding.

Het onderwerp ligt vooral gevoelig vanwege het nazi-verleden. Euthanasie wordt nog altijd geassocieerd met de moord op zeker 100.000 gehandicapten en geesteszieken tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het woord is zo negatief geladen, dat Duitsers liever spreken van 'Sterbehilfe', hulp bij sterven.