Een nieuw schaatsseizoen: vijf dingen die je moet weten

1. Het seizoen

Het seizoen begint dit keer niet met de strijd om de Nederlandse titels, maar met de KNSB Cup. Een 'als je je maar plaatst'-toernooi, dat wordt verreden op de ijsbaan van Enschede. Winnen hoeft namelijk niet, bij de eerste vijf eindigen op een afstand wel. Dan mag je meedoen in de eerste vier wereldbekerwedstrijden van dit seizoen.

De Nederlandse kampioenschappen hebben een ander plekje gekregen op de schaatskalender. Meteen na kerst (27-29 december). Dat wordt dus niet lekker eten met de familie, maar lekker trainen. De Nederlandse kampioenschappen vinden wel plaats in Thialf, niet het oude en vertrouwde, maar in het half verbouwde.

2. Wereldrecords

Na de selectiewedstrijd in Enschede kunnen de geplaatste schaatsers (en u ook) zich gaan warmdraaien voor een mooi begin van het wereldbekercircuit. Op de snelste banen ter wereld. Eerst Calgary, dan Salt Lake City. Heb je het over die banen, dan heb je het natuurlijk over wereldrecords.

U ziet het. De kans dat er in Salt Lake City wereldrecords worden gereden is groter dan in Calgary, maar evengoed gaat Sven Kramer in de Canadese stad misschien zijn eigen beste tijd op de vijf kilometer wel aanvallen.

Die intentie sprak hij in ieder geval begin oktober uit. “Als je een carrière hebt als ik, dan is een EK of WK winnen heel erg leuk, maar jezelf verbeteren qua tijden is supergaaf. En in mijn geval heb je het dan al snel over een wereldrecord.” En of het dan de tien kilometer in Salt Lake City wordt, of de vijf in Calgary? “De vijf is misschien wel mooier.”

Bij de vrouwen is het niet anders dan bij de mannen Ook daar zijn de meeste wereldrecords gereden in Salt Lake City. Lee Sang-hwa en Brittany Bowe deden dat nog vrij recent. Twee andere wereldrecords staan echter al heel lang in de boeken. Die van Cindy Klassen.

Het 'oudste' vrouwelijke wereldrecord is dat op de 1.500 meter; het staat al bijna tien jaar. Wie zou dat uit de boeken kunnen rijden? Brittany Bowe misschien? De Amerikaanse is al wereldrecordhoudster op de 1.000 meter en heeft een persoonlijk record op de 1.500 meter dat minder dan een seconde verwijderd is van die beste tijd van Klassen. Twee weken geleden kwam ze bij de Amerikaanse kwalificatiewedstrijden tot 1.53,29.

Maar er is ook nog dat wereldrecord op de drie kilometer. Het enige wereldrecord bij de vrouwen dat nog genoteerd staat op de ijsbaan van Calgary. De enige vrouw die aan die tijd kan komen lijkt de Tsjechische Martina Sáblíková. Vorig seizoen kwam ze al tot 3.55,10 op het WK allround in Calgary. En dat was dus op een allroundtoernooi. Nu kan ze zich volledig op die drie kilometer richten.

3. Grootste transfer

Bent u geen schaatsliefhebber dan denkt u misschien wel eens "houdt het nou nooit op?" En dat klopt. Want als begin maart het laatste toernooi verreden wordt, dan begint eigenlijk iedere zomer de transfercarrousel meteen te draaien. Zo ook weer afgelopen zomer. Met een paar interessante transfers.

Zo schaatst Brittany Bowe, de wereldkampioene op de 1.000 en 1.500 meter, nu voor Team Stressless, het team van Bart Veldkamp en schaatsbelg Bart Swings, dat sinds deze zomer echt een volwaardig team is. Ook Jan Blokhuijsen, die vertrok bij Corendon, zien we daar terug evenals Bowe’s landgenoot Joey Mantia.

Toch komt de grootste transfer op naam van Ireen Wüst. Na één seizoen stopte ze al weer bij Team Continu, om vervolgens haar eigen team op te richten, Team4Gold. Dat team zoekt nog naar een hoofdsponsor, maar heeft naast kopvrouw Wüst ook nog een kopman aangetrokken. De met veel stampij bij Corendon vertrokken Koen Verweij.

4. Wie gaat het maken?

Als u de ploegen even bent doorgelopen, of ze al in uw hoofd hebt zitten, dan zag u ook Jorien ter Mors voorbijkomen bij Team Afterpay. Ter Mors heeft op de langebaan geen meter meer geschaatst sinds ze olympisch goud pakte in Sotsji. Tenminste, niet in officiële wedstrijden. Vorig seizoen zou ze het shorttrack en het langebaanschaatsen combineren in dienst van Clafis, de schaatsploeg van Jillert Anema.

Dat werd dus niks. Nu gaat ze het opnieuw proberen. En NOS-analyticus Erben Wennemars heeft daar wel vertrouwen in. “Die gaat weer heel hard rijden”, zegt hij. Dat deed ze vorig weekend al. Ter Mors reed met 38,70 een persoonlijk record op de 500 meter. “En dat niet alleen. Ze was ook bijna een seconde sneller dan de rest”, voegt Wennemars daar aan toe.

Bij de selectiewedstrijden in Enschede richt Ter Mors zich eerst op de 500 en 1.000 meter, maar het doel is uiteindelijk de 1.500 meter. De wereldtitel op die afstand. "Zij wordt dit seizoen de grootste concurrente van Brittany Bowe en Heather Richardson", denkt Wennemars.

Ook commentator Martin Hersman is onder de indruk van Ter Mors en bij de mannen zou hij zijn geld op Sverre Lunde Pedersen zetten. "Zijn trainingsaanpak is nu anders geweest, minder kracht en meer snelheid. En dat heeft al geresulteerd in indrukwekkende baanrecords in Stavanger en Hamar", aldus Hersman.

Dat Pedersen afgelopen zomer anders trainde liet hij zelf ook op Twitter zien.

5. Hoelang blijft Kramer nog koning?

Wie weet kan Sverre Lunde Pedersen Kramer nog eens echt het vuur aan de schenen leggen dit seizoen. Sven Kramer, de koning van het ijs. Maar hoelang blijft hij dat nog? Wordt de Rus Pavel Koelizjnikov misschien de nieuwe ster? Hersman en Wennemars zijn daar duidelijk over: Kramer blijft de koning. "Door zijn grote staat van dienst", zegt Wennemars. Hersman sluit zich daar bij aan. "Geen man heeft langer geheerst dan hij. Bovendien is Kramer fitter dan vorig jaar."

Maar hoe zit het met Koelizjnikov dan? De man die vorig jaar wereldkampioen sprint werd en ook de wereldtitel pakte op de vijfhonderd meter. "Koelizjnikov is wel de te kloppen man, de nieuwe standaard", zegt Hersman. Wennemars: "Hij wordt de nieuwe koning van de sprint, de eerste man onder de 34 seconden."