Actrice Maureen O'Hara (95) overleden

De Ierse actrice Maureen O'Hara is op 95-jarige leeftijd overleden. Met haar vlammende rode haar stond ze bekend als een van de mooiste vrouwen ter wereld.

O'Hara schitterde op het witte doek vaak in de rol van de temperamentvolle, gepassioneerde heldin. Ze was favoriet bij regisseur John Ford en werkte vaak met John Wayne.

O'Hara werd tijdens een screentest ontdekt door de Britse acteur en regisseur Charles Laughton. Ze was uitgedost in een goudkleurige jurk met vlindermouwen en was zwaar opgemaakt. Zelf vond ze dat helemaal niks. "Als dit film is, wil ik er niets mee te maken hebben", zei ze daar later zelf over.

Laughton keek echter door de opsmuk heen en viel voor haar grote expressieve ogen. Hij gaf haar een contract voor zeven jaar bij Mayflower Pictures. Haar filmdebuut maakte ze in 1938 in My Irish Molly. Een jaar later speelde ze haar eerste hoofdrol in Jamaica Inn van Alfred Hitchcock.

Laughton was zo tevreden over haar acteerprestaties dat hij haar meenam naar Hollywood, waar ze in de rol van Esmeralda tegenover hem stond in De Klokkenluider van de Notre Dame (1939). Kort daarop brak de Tweede Wereldoorlog uit en kon er niet langer gefilmd worden in Londen. RKO Studios in Hollywood nam haar contract over.

Daarna kreeg O'Hara alleen kleine rollen in low-budget-films, totdat ze gered werd door regisseur John Ford, die bekendstond als grootmeester van de Hollywood-western.

Hij gaf haar de rol van Angharad in de Oscarwinnende film How Green Was My Valley (1941). Ook maakte ze veel indruk in de kerstfilm Miracle on 34th Street (1947), waarin ze de moeder speelt van een jonge Natalie Wood.

In Rio Grande (1948) speelde ze voor het eerst samen met John Wayne in een western. De chemie tussen hen spatte van het doek en er zouden nog vier films volgen. De laatste was Big Jake in 1971. Dat was ook de laatste bioscoopfilm die O'Hara tot 1991 zou maken.

Na een pauze van een kleine twintig jaar nam ze een rol aan in Only the Lonely, waarin ze de dominante moeder speelde van John Candy. De jaren daarop had ze rollen in een aantal televisiefilms, met als laatste The Last Dance in 2000.

Maureen O'Hara kon ook goed zingen. Eind jaren 50 en begin jaren 60 deed ze op televisie mee aan muziekprogramma's en ze stond op Broadway in de musical Christine. Ook bracht ze twee albums uit: Love Letters from Maureen O'Hara en Maureen O'Hara Sings her Favorite Irish Songs.

O'Hara trouwde driemaal en kreeg met haar tweede man, de Amerikaanse regisseur William Houston Price, een dochter. Haar derde echtgenoot, Charles F. Blair, Jr., was de grondlegger van de Amerikaanse vliegmaatschappijn US Virgin Islands Airline. Hij kwam in 1978 om het leven bij een vliegtuigongeluk.

Ere-Oscar

In 2004 bracht ze haar autobiografie Tis Herself uit, die een bestseller werd. In 2014 werd ze geëerd met een ere-Oscar voor haar bijdrage aan de filmindustrie. Na Myrna Loy, in 1991, was O'Hara de tweede actrice die een ere-Oscar kreeg zonder ooit eerder te zijn genomineerd voor de Academy Award.

De laatste jaren van haar leven woonde Maureen O'Hara bij haar kleinzoon Conor Beau FitzSimons in de Amerikaanse staat Idaho.