KNVB kan voorbeeld nemen aan Duitse en Belgische revolutie

Op clubniveau was het Nederlands voetbal al naar een bedenkelijk niveau afgegleden en nu is ook het nationale elftal verworden tot een lachertje. Terwijl iedereen over elkaar heen buitelt bij het beantwoorden van de schuldvraag is het minstens zo interessant om eens te kijken bij onze naaste buren. De Duitsers zijn regerend wereldkampioen, de Belgen de nieuwe nummer een op de wereldranglijst.

Beide landen plaatsten zich zonder problemen als groepswinnaar voor het EK. En nog een, niet onbelangrijke, overeenkomst: zowel België als Duitsland maakte het afgelopen decennium een voetbalrevolutie door.

Desastreus

De Duitsers gooiden het roer om na de desastreus verlopen EK-eindrondes van 2000 en 2004. Duitsland haalde toen respectievelijk maar één punt en twee punten in de groepsfase. Terug naar de wortels en opleiden met techniek als basis was destijds het uitgangspunt voor een omslag.

Onze oosterburen lieten zich niet van de wijs brengen door de verloren finale van het WK in 2002. Het behalen van die eindstrijd (2-0 verlies tegen Brazilië) was te vergelijken met de manier waarop Oranje zich succesvol manifesteerde op de WK’s van 2010 en 2014. Met voetbal dat vooral was gebaseerd op verdedigende degelijkheid.

Winst niet het belangrijkste

Toch wilde men het anders in Duitsland. Het moest vooral leuker worden. De Duitse voetbalbond (DFB) zette meer dan driehonderd regionale steunpunten op. Voor die centra werden speciale trainers opgeleid, waarbij de nadruk niet lag op het winnen van wedstrijden, maar op het ontwikkelen van de technische vaardigheden. Een soortgelijke trainingsvisie wordt ook al jarenlang succesvol gehanteerd bij Barcelona.

Na elke grote eindronde staat er in Duitsland een grondige evaluatie op het programma. Daarbij gaat het niet alleen over het al dan niet behaalde succes, maar vooral over de nieuwe ontwikkelingen in het internationale voetbal. En hoe die vervolgens geïmplementeerd kunnen worden in de diverse (jeugd)elftallen.

Jeugdbondscoach

Paul Schomann is één van de jeugdbondscoaches in Duitsland. Hij volgde het WK in Brazilië samen met zeven collega's, enkel en alleen om nieuwe trends in beeld te brengen voor de DFB. "Wat ons opviel was dat het individuele belang vaak moest wijken voor het teambelang", zegt Schomann in een telefonisch interview met de NOS.

Schomann, die in de Duitse jeugdopleiding onder anderen samenwerkt met oud-international Horst Hrubesch, constateerde in Brazilië dat teamgeest en opofferingsgezindheid essentiële factoren zijn in het moderne voetbal. Schomann: "Spelers moesten zich bijvoorbeeld schikken in andere posities. Ik had het gevoel dat het daar bij Nederland in de EK-kwalificatie aan schortte: denken in het teambelang. Op papier was het een elftal, maar de harmonie ontbrak."

"Ook in onze opleiding is dat een belangrijk facet: je ondergeschikt kunnen maken. In Nederland ligt wel heel veel nadruk op het individu. Het belangrijkste is dat het elftal functioneert, pas daarna is er ruimte voor egoïsme. Als de teamgeest optimaal is, dan komen de individuele kwaliteiten er haast vanzelf het beste uit."

België leerde van Nederland

De situatie in België vertoont grote raakvlakken met die in Duitsland. De Belgen waren tien jaar geleden verworden tot de nummer 55 van de wereld. Ook bij onze zuiderburen werd besloten tot een ommezwaai in de opleidingen.

Ook hier waren regionale trainingscentra met een opleiding gebaseerd op techniek de sleutelwoorden. Met Genk, Standard Luik en Anderlecht in een voortrekkersrol. Inspiratie voor oefenstof en de manier van opleiden werd vooral opgedaan in Nederland en Frankrijk.

Gouden generatie

Veel Belgische spelers uit dat programma kwamen terecht bij grote buitenlandse clubs. Gevolg: een gouden generatie die nu internationaal gelouterd is. Met daarachter nieuwe lichtingen die aan de poort rammelen.

Zowel de Duitsers als de Belgen proberen mee te evolueren met de nieuwste trends van het internationale voetbal. Er bestaat niet zoiets als de ‘Duitse’ of ‘Belgische’ school, waar er in Nederland nog altijd wordt gepronkt met de Hollandse school. Dat die internationaal al lang ten grave is gedragen, kan niemand meer ontkennen.