Grieks extreem-rechts in de lift door vluchtelingen

• 

  Eva Wiessing

  Verslaggever economie

"Weg met de buitenlanders, dit is Griekenland." Een kale man met een zonnebril roept het in een megafoon en honderden mannen en vrouwen scanderen hem na. Het is de verkiezingsbijeenkomst van de extreem-rechtse partij Gouden Dagenraad. Zondag zijn de verkiezingen en deze partij ziet nieuwe kansen nu de vluchtelingen met duizenden tegelijk op de Griekse eilanden aankomen.

Onder de opzwepende klanken van de Carmina Burana betreedt de leider van Gouden Dageraad het podium. Nikos Michaloliakos heeft net achttien maanden in de gevangenis gezeten, het maximale voorarrest. Hij wordt nog altijd vervolgd voor betrokkenheid bij de moord op een linkse rapper en gewapende aanvallen op migranten. Desondanks heeft hij vele aanhangers, die zwaaien met Griekse en rood-zwarte vlaggen met een eigen versie van de swastika, het symbool van de Duitse nazi’s.

"Nee tegen het memorandum," het akkoord met Europa, waarin afgesproken is om verder te bezuinigingen. "Nee tegen de illegalen. Wij zullen niet toelaten dat we een minderheid worden in ons eigen land," schreeuwt Michaloliakos met de vuist in de lucht.

Gouden Dagenraad heeft bij de vorige verkiezingen in januari 6,9 procent van de stemmen behaald en is daarmee de derde partij in Griekenland. "Dat wordt nu zeker meer dan 10 procent", zegt Ilias Kasidiaris, woordvoerder van de partij. "De crisis rond de illegalen gaat ons zeker meer steun opleveren, want alleen Gouden Dagenraad stelt de achterstelling van de Grieken aan de orde."

Europees probleem

De vluchtelingencrisis speelt nauwelijks een rol in de campagnes van de andere partijen. Politici die ernaar gevraagd worden, zeggen dat het een Europees probleem is, dat door Europa moet worden aangepakt.

Op het Victoriaplein in Athene hangen verkiezingsposters boven en naast de bankjes waar de vluchtelingen zijn neergestreken, in afwachting van de vervolgreis naar het noorden. Twee jonge Griekse vrouwen tekenen met de kinderen en doen spelletjes. "Politiek? Daar heb ik geen mening over", zegt Katarina. "Mensen zijn veel belangrijker."

Maria Tsetsou komt met twee kartonnen dozen vol melkpoeder, luiers en voedsel. Ze zijn in een mum van tijd leeg. "Wij komen hier om de paar dagen. Vrienden steunen ons met geld en spullen en die brengen wij naar deze mensen. Ze hebben het hard nodig." Ze is teleurgesteld in de linkse partijen, die veel beloven, maar weinig doen. Ze gaat waarschijnlijk op een kleine linkse partij stemmen die de kiesdrempel zeker niet zal halen. Gewoon, als protest.