'De wereld moet weten dat mijn dochter is vermoord'

• Maino Remmers

  Verslaggever

Ongeschonden ligt het paspoort van zijn dochter Elsemiek voor ons op de eettafel. Hans de Borst heeft ook de ring van zijn dochter aan zijn horlogebandje laten vastmaken. En vreemd genoeg is op het lichaam van zijn dochter ook een nagelschaartje gevonden.

"Het is helemaal zwart geblakerd en ik weet ook niet hoe het kan dat ze dat schaartje bij zich had, want daarmee kom je niet door de controle heen. Misschien heeft ze het meegesmokkeld."

Aan de muur boven de tv hangt een foto van een stralende jonge meid die door de branding loopt en half omgedraaid in de cameralens lacht. "Het is net of ze hier zo de huiskamer uitloopt". Hans verloor een jaar geleden zijn 17-jarige dochter die met zijn ex-vrouw op weg was naar een vakantie in Maleisië.

We zitten in de huiskamer en overal om ons heen hangen vrolijke foto's van Elsemiek. Ze speelde piano, en oefende het nummer "Skyfall" van de bekende Bond film, haar bladmuziek staat nog op de standaard. "De piano staat nu een jaar werkeloos, misschien begin ik zelf weer wat met spelen".

Voor me zit een man die het leven weer probeert op te pakken. Er bewust voor kiest om interviews te geven. "Ik laat mijn dochter graag zien aan de wereld en dat kan tijdens die interviews. De wereld moet weten dat ze is vermoord."

Gisteren was hij nog op het Australische tv-nieuws, een Russische krant kwam langs en Amerikaanse tv- ploegen. "Mij helpt het om erover te praten, hoewel ik me ook kan voorstellen dat andere mensen zeggen: daar heb je hem weer, die wil zo nodig met zijn kop op de tv."

Dilemma's

Hans werkt bij een bank in de buitendienst en bezoekt dus klanten. De werkgever gaf hem de ruimte maar nu is hij langzaamaan toch weer aan de slag gegaan. "Soms durven klanten bij wie je over de vloer komt er niet over te beginnen. Maar laatst zat ik bij een mevrouw die begon te huilen, en dat is ook weer goed."

Dilemma's genoeg. Dan loopt De Borst voor boodschappen naar de supermarkt en hoopt hij dat niemand erover begint. "En dan kom ik thuis en dan baal ik weer dat niemand iets heeft gezegd. Zo gaat dat dus. Ook met de buren die hulp bieden."

Nieuwegein

Ook de herdenking van vandaag in Nieuwegein zal helpen. "Je komt elkaar weer tegen. Gisteren nog toen we hebben geoefend met het voorlezen van de namen. Je vindt steun bij elkaar".

Ik zeg tegen Hans dat ik zelf als verslaggever ook zenuwachtig was voor dit gesprek in onze ochtenduitzending. Wat vraag ik wel, waarover begin ik niet. "Snap ik wel, maar vraag maar. Ik wil erover praten."

Stoel 17

Hij heeft vorig jaar september alweer gevlogen, een familiebruiloft in Spanje. "Ik boekte stoel 17. Het was MH17. Mijn dochter was 17 jaar en het toestel was precies 17 jaar oud. Ik ben niet zo gelovig, maar ik denk: ik boek stoel 17, dan zal ik ze krijgen daarboven."

Hij bekeek vanmorgen de beelden die de Australische tv heeft uitgezonden. "Wat moet je ermee. Weer die mannen met die Kalasjnikov die in die bagage zitten te neuzen. Het voegt weinig toe." Hij heeft het filmpje niet afgekeken.

De Borst kijkt uit naar het onderzoeksrapport. "In het begin was ik boos, op die eerste bijeenkomst in Nieuwegein voor de nabestaanden. Zei boos tegen premier Rutte dat hij militairen moest sturen om het gebied in te trekken om de lichamen en spullen hierheen te halen. Maar dat had misschien nog veel meer doden opgeleverd."

"Achteraf vind ik dat Nederland het diplomatiek goed heeft aangepakt. En ook die herdenkingsdienst en de ceremonie op Eindhoven Airport hebben ze goed gedaan. Ik heb Rutte later mijn excuses aangeboden voor mijn boosheid maar hij wuifde dat weg, was niet nodig."

Genoeg

Hij praat tegen zijn dochter, vaak aan het einde van de dag, staand bij dat portret. Soms lijkt het alsof ze ook wat terugzegt. "Ik zag mijn dochter niet elke week, ze woonde bij mijn ex. Maar ik heb nu het idee dat ik elke dag bij haar ben."

"Dat ze ook zegt: pap, het is zo wel genoeg met die interviews. Dus misschien dat meneer De Borst het komende jaar zijn mond houdt, alhoewel ik haar nog steeds aan de hele wereld wil laten zien."