Wereldtitel jeugdteam geeft Servië hoop
Het leek wel of de wereldtitel was binnengehaald in Servië en dat was ook zo. Een jeugdwereldtitel, dat wel, hoop voor de toekomst.
Ruim 50.000 fans verwelkomden maandag in Belgrado de wereldkampioenen van Servië Onder-20. Afgelopen zaterdag wonnen de Serviërs de finale in Auckland, Nieuw-Zeeland, na verlenging met 2-1 van vijfvoudig wereldkampioen Brazilië.
In een open bus arriveerden de nieuwe helden bij het stadhuis, waar ze werden gehuldigd. "Servië, we houden van je", riep coach Veljko Paunovic vanaf het bordes. "We voelden de steun van thuis helemaal in Nieuw-Zeeland", voegde aanvoerder Predrag Rajkovic toe.
"Er is hoop"
Op een spandoek stond: er is hoop. De tekst op het spandoek kon verschillend worden uitgelegd. "Ik ben blij dat we een signaal hebben afgegeven", zei coach Paunovic. "Een boodschap van eenheid, passie en spelen met het hart. En ik hoop dat we ons volk kunnen verenigen om in vrede te kunnen leven, na twintig jaar ploeteren en strijden."
De boodschap kwam aan bij de Servische president Tomislav Nikolic, die de selectie eerder op maandag persoonlijk had gefeliciteerd. "Ik ben zelfs blijer dan het team, want misschien weten ze nog niet wat ze met Servië hebben gedaan", zei de president. "De senioren zouden moeten leren van deze jongens, want dat heb ik ook gedaan.”
Met die laatste verwijzing verwoordde de president de andere uitleg van het spandoek, de hoop op betere prestaties van de seniorenploeg, die in 2010 zijn laatste grote toernooi speelde en met één punt uit vijf wedstrijden slecht presteert in de kwalificatie voor Euro 2016.
Ik ben zelfs blijer dan het team, want misschien weten ze nog niet wat ze met Servië hebben gedaan.
Mooie tijden
Gezien de recente resultaten van diverse jeugdploegen breken er voor Servië mooie tijden aan. Aan het WK mochten spelers meedoen die op of na 1 januari 1995 werden geboren en met spelers geboren op of na 1 januari 1992 neemt Servië momenteel ook deel aan het EK Onder-21 in Tsjechië.
Twee jaar geleden werd Servië Europees kampioen Onder-19, onder leiding van coach Ljubinko Drulovic, en vorig jaar haalde het team met Paunovic aan het roer de halve finales op het EK Onder-19.
Die laatste twee teams, met name dat van 2014, vormden de basis voor de huidige wereldtitel. Doelman Predrag Rajkovic was in 2013 al present op het EK Onder-19 en speelde op het afgelopen WK een hoofdrol met meerdere cruciale reddingen. Niet voor niets werd hij verkozen tot beste doelman van het toernooi.
Aanvoerder Nemanja Maksimovic was er twee jaar terug eveneens bij en dat gold ook voor Sergej Milinkovic-Savic, die in Nieuw-Zeeland de Bronzen Bal kreeg als de op-twee-na-beste speler van het toernooi.
Het team van 1987 was exceptioneel en ik denk dat wij ook hebben bewezen dat we net zo buitengewoon zijn.
Van verlies naar finale
Servië begon het WK eind mei met een 1-0 nederlaag in groep D tegen Uruguay, maar plaatste zich door 2-0 zeges op Mali en Mexico voor de volgende ronde. Daarna volgden een 2-1 zege op Hongarije (n.v.), een overwinning op de Verenigde Staten (6-5 n.s.) en in de halve finales 2-1 winst op Mali (n.v.).
In finale zette Stanisa Mandic de Serviërs in de 70ste minuut op voorsprong, maar maakte Andreas Pereira drie minuten later gelijk. Een verlenging werd noodzakelijk en daarin werd de druk van de Brazilianen almaar groter. Uit een messcherpe counter schoot Nemanja Maksimovic de Serviërs twee minuten voor het einde van de verlenging naar de wereldtitel.
Een explosie van vreugde was het gevolg, uiteraard ook bij Veljko Paunovic. De 37-jarige trainer wees na het laatste fluitsignaal gelijk naar boven, naar zijn vader Blagoje Paunovic, die in december vorig jaar overleed. Zijn vader, ook oud-voetballer en -trainer, was voor hem een voorbeeld.
Inspiratie uit 1987
Met het succes traden de Serviërs in de voetsporen van legendarische voorgangers, die van voormalig Joegoslavië uit 1987. Enkele jaren voor het uitbreken van de burgeroorlog streden de talenten uit de verschillende Joegoslavische bevolkingsgroepen nog zij aan zij voor de wereldtitel, op imponerende wijze.
Robert Prosinecki, Zvonimir Boban, Davor Suker, Predrag Mijatovic, Robert Jarni, Igor Stimac. Zelden leverde een team in de historie van het WK-jeugd zoveel latere topspelers. Joegoslavië speelde toen bovendien nog zonder de voor het toernooi met een blessure afgehaakte Sinisa Mihajlovic. Door een schorsing miste Prosinecki de finale tegen West-Duitsland (1-1, Joegoslavië won na strafschoppen), maar hij werd desondanks verkozen tot Speler van het Toernooi.
Voorafgaand aan het toernooi bekeken de huidige wereldkampioenen samen beelden van dat WK van 1987. Ter inspiratie. "Het team van 1987 was exceptioneel en ik denk dat wij ook hebben bewezen dat we net zo buitengewoon zijn", aldus doelman Rajkovic.
Bijeenblijven
Of Predrag Rajkovic, Nemanja Maksimovic, Sergej Milinkovic-Savic, Stanisa Mandic, Andrija Zivkovic, Milos Veljkovic, Ivan Saponjic, of wie nog meer, de 'Nieuw-Zeelanders', namen van dezelfde orde van grootte worden als de mannen van toen valt te bezien. Maar ze krijgen in ieder geval de kans om verder te groeien als team. Dat was de 'Chilenen' niet gegund.
Joegoslavië viel door de oorlog uit elkaar en het team van 1987 daarmee ook. Successen volgden op andere terreinen, met Rode Ster Belgrado in de Europa Cup I van 1991 en met Kroatie op het WK van 1998 (derde) bijvoorbeeld.
De huidige generatie blijft normaal gesproken wel bijeen. De meeste spelers werden geboren in Servië of de Republika Srpska, de Servische Republiek, deel van Bosnië en Herzegovina, en het merendeel speelt ook nog gewoon in de Servische competitie. Ze zullen als gevolg van hun status als wereldkampioen uitwaaieren over Europa, maar komen weer bijeen voor Servië, op naar nieuwe successen.