Tweede slachtoffer Watersnoodramp alsnog geïdentificeerd
De politie heeft een tweede slachtoffer van de Watersnoodramp geïdentificeerd. Het gaat om een vrouw uit Nieuwerkerk, die op het moment van de ramp 38 was.
De afgelopen twee jaar werd er een DNA-profiel gemaakt van dertig onbekende slachtoffers van de Watersnoodramp. Nabestaanden van vermisten konden DNA afstaan voor vergelijking. Twee nichten van de geïdentificeerde vrouw hadden dat gedaan.
Het materiaal bleek overeen te stemmen met het profiel van de menselijke resten die als laatste zijn opgegraven. De resten werden gevonden onder het monument van de Watersnoodramp op de begraafplaats in Ouwerkerk op Schouwen-Duiveland. Slechts weinigen herinnerden zich dat daar enkele weken na de ramp een onbekende vrouw werd begraven. Vier jaar later werd het monument erbovenop geplaatst. Toen werd niet geregistreerd dat er een graf onder lag.
Bijzonder leerproces
Dat het gelukt is de vrouw te identificeren, noemt Ed Kraszewski van de politie bijzonder: "De nabestaanden waren nichten, dan is het moeilijk een match te maken. Het is makkelijker met eerstelijns familieleden."
Twee jaar geleden begon de politie met het project, in samenwerking met het Nederlands Forensisch Instituut. Er werden 32 lichamen opgegraven, de meeste op Schouwen-Duiveland. Het lukte om van dertig personen een DNA-profiel te maken.
Er is nog maar één andere persoon geïdentificeerd, een 41-jarige vrouw uit Kruiningen, die in Yerseke begraven lag. "Dat lijkt weinig, maar het gaat wel om menselijke resten die al zestig jaar oud zijn. Nog niet eerder zijn er DNA-profielen gemaakt van zo lang geleden", zegt Kraszewski. "Voor het NFI is dit een belangrijk leerproces geweest en er zijn ook allerlei andere projecten uit voortgevloeid." Zo wordt er nu gewerkt aan de identificatie van verdronken vissers uit Scheveningen, Katwijk en Urk.
Nabestaanden
De Watersnoodramp in 1953 eiste 1895 levens. Nu de vrouw uit Nieuwerkerk is geïdentificeerd zijn er nog 105 vermisten.
Het project van de politie is zo goed als afgerond. "Er worden nog een paar DNA-profielen onderzocht, maar de vergelijkingen zijn erg gecompliceerd. Maar omdat er steeds nieuwe ontwikkelingen zijn, blijven we proberen. En tegelijkertijd kunnen nabestaanden die nog iemand uit hun directe familie missen, nog steeds hun DNA inleveren."