Hoe gegijzelden buiten schot bleven in Parijs

“We zijn heel bang en hebben het erg koud. Zeg tegen de politie dat ze moeten opschieten.”

Het is een noodkreet van Noemi, even na vijf uur ’s middags in de koelruimte van de joodse supermarkt Hyper Cacher in Parijs. Ze belt stiekem haar vriend Anthony, terwijl een verdieping hoger Amédy Coulibaly rondloopt, die eerder die dag vier mensen in koelen bloede vermoordde.

Noemi verstopt zich samen met zeker drie andere gegijzelden in de koelruimte op het moment dat Coulibaly de supermarkt binnenvalt met twee automatische wapens, schrijft The Washington Post.

Ze belt haar vriend als ze al ruim vier uur in de koelruimte zit. Zij en de andere mensen die naar de koelcel vluchtten houden zich warm door dicht tegen elkaar aan te zitten. Noemi vreest een onderkoelingsdood als de gijzeling nog veel langer duurt. Haar vriend Anthony probeert haar gerust te stellen. “Maak je geen zorgen, de politie doet z’n best. Spaar je batterij.”

'Er wordt geschoten!'

Twee medewerkers van Hyper Cacher proberen van buiten hun collega’s te bereiken. Dat lukt, al is het contact van zeer korte duur. Het enige wat één van de vrouwen hoort is: "Er wordt geschoten!" Direct daarna wordt de verbinding verbroken.

Een paar minuten na het laatste telefoontje tussen Noemi en Anthony besluit de politie de supermarkt te bestormen. Er is rook, geschreeuw en er wordt geschoten. De gegijzelden rennen uit de koelcel naar buiten en blijven ongedeerd. De gijzelnemer is dan net gedood door een kogelregen van de politie.