Schapen betalen voor studie in China
"Al die jaren kregen we geen lening, maar kijk wat een succes het is!" De 37-jarige Zhang Guijian kan haar geluk niet op. En dan krijgt ze vandaag ook nog bezoek van koningin Máxima.
Zhang loopt over het modderige binnenplaatsje achter haar huis van de ene stal naar de andere. De schapen steken hun koppen naar buiten in de hoop dat ze te eten krijgen.
"Ik wilde al langer schapen fokken, maar we hadden het geld niet om de dieren te kopen. Banken gaven ons geen lening, omdat ons huis niet als onderpand kan dienen, daarvoor is het te weinig waard", zegt mevrouw Zhang terwijl ze kalebassen, maïskolven en pompoen in de voederbakken gooit.
Lening
"Vorig jaar kreeg ik dan eindelijk een lening van 4000 yuan (omgerekend zo'n 500 euro) van een stichting tegen armoedebestrijding, de CFPA (China Foundation for Poverty Allevation)", zegt Zhang.
"We hebben er zes schapen voor gekocht", gaat zij verder. "Inmiddels hebben we de lening alweer helemaal terug kunnen betalen en met een nieuwe, grotere lening weer nieuwe schapen kunnen kopen. We hebben er nu meer dan twintig!" Zhang schaterlacht en geeft een lammetje een schop onder z'n achterste.
Microkredieten
In China wordt al vanaf begin jaren 90 met zogenoemde microkredieten geëxperimenteerd. Vooral vrouwen komen ervoor in aanmerking, omdat zij meer betrouwbaar worden geacht en om hen meer status in de familie te geven. Vrouwen blijven vaker in en om het huis. Als ze met een kleine lening schapen kunnen kopen, worden ze onafhankelijker, doordat ze een eigen inkomen hebben.
Dit soort kleine leningen zijn onderdeel van wat door de Verenigde Naties "inclusieve financiering" wordt genoemd. Bedoeld wordt dat zo veel mogelijk mensen toegang moeten kunnen krijgen tot banken en andere financiële instellingen.
Máxima op bezoek
Koningin Máxima is sinds 2009 adviseur van secretaris-generaal Ban Ki-Moon op het gebied van microkredieten. Vandaag bezoekt zij mevrouw Zhang.
"Ik hoop dat ze ziet wat zo'n kleine lening voor mensen als ons kan betekenen", zegt Zhang. "Onze oudste zoon kan nu van de opbrengst van de schapen studeren aan de universiteit. Dat hadden we nooit kunnen dromen. De schapen betalen nu voor zijn studie."
Het leven lacht mevrouw Zhang een stuk meer toe dan een paar jaar geleden. De enige inkomsten die zij en haar man hadden, waren de opbrengsten van het vervoer van spullen op het motorkarretje waar mee ze rondreden.
Doordat ze twee kinderen hebben en de grootouders ook nog bij hen inwonen, leefden de twee in armoede. Hun dorpje Anyang bevindt zich in de zogenoemde armoede-strook ten zuidwesten van Peking.
Kleinschalige aanpak
"Steeds meer mensen weten ons te vinden en sluiten een lening af", zegt Zhang Jianshua, de regionale financiële adviseur van de CFPA. "Vorig jaar hadden we in deze regio nog 1300 klanten, dit jaar zijn dat er al meer dan 2000."
Het succes zit hem volgens haar in de kleinschalige aanpak. "We richten ons puur op het platteland. Onze veldwerkers bezoeken de dorpen, kennen de lokale bevolking. Op die manier krijgen mensen meer vertrouwen en hoeven ze niet naar de grote stad als ze de lening willen terugbetalen. Zo'n reisje naar de stad kost hun kostbare landbouwtijd."