De gebaartjes van Vejinovic

Het is zijn handelsmerk geworden. Eerst brengt hij de vingertoppen naar zijn kruin, vervolgens strekt hij zijn armen verticaal in de lucht. Al zeven keer heeft Marko Vejinovic dit seizoen in de eredivisie en KNVB-beker een doelpunt op die wijze gevierd. Je zou er een verwijzing in naar zijn initialen in kunnen zien: MV.

Een logische gedachte als je bedenkt wat de achternaam Vejinovic voor hem betekent. Tot aan zijn debuut in het eerste elftal van AZ stond de 24-jarige Vejinovic bekend als Marko Matic, de achternaam van zijn moeder. Omdat de naam van zijn vader dreigde uit te sterven, besloot Marko op zijn achttiende samen met zijn broer de achternaam te wijzigen in Vejinovic. '"De 'i spreek je niet uit na de 'j', de 'v' spreek je uit als een 'w': Weej-no-vitsj."

Spelmaker

De Amsterdammer met de Servische roots vestigt dit seizoen meer dan ooit de aandacht op zich bij Vitesse. Als spelmaker 'met de punt naar achteren' op een middenveld met Kelvin Leerdam en Davy Pröpper valt de technisch vaardige middenvelder op met zijn fluwelen balbehandeling en zijn rust aan de bal.

Waar veel defensieve middenvelders vooral gaten dicht lopen, staat Vejinovic meestal op de goede plek. Waar veel controleurs kiezen voor een balletje breed, is zijn blik altijd gericht naar voren. Als de bal bij hem komt, schakelt het positiespel van Vitesse een tandje bij.

Feyenoord, dat zondag op bezoek komt in Gelredome, loopt als een rode draad door de grillige loopbaan van Marko Vejinovic.

Bewijsdrang

Al jong stond Vejinovic bekend als een groot talent. Maar ook was daar altijd de twijfel. Bij Ajax, FC Utrecht en AZ doorliep hij een deel van de jeugdopleiding. Hij speelde voor Nederland in alle vertegenwoordigende jeugdelftallen en mocht op 22 maart 2009 zijn eredivisiedebuut maken van AZ-coach Louis van Gaal tegen Feyenoord (0-0). Dat jaar vierde hij de landstitel in Alkmaar, maar dat voelde niet als zíjn landstitel. Daarvoor was zijn inbreng (drie invalbeurten) te gering.

De doorbraak bleef uit, want Vejinovic werd gezien als lastig. "Ik noem mezelf liever een man met een eigen karakter. Ik wilde graag mezelf bewijzen, laten zien dat ik er was."

Het Slavische temperament is naar eigen zeggen afgenomen, maar de bewijsdrang is gebleven. Die bewijsdrang resulteerde, via Heracles Almelo, in een contract bij Vitesse. Zoals de middenvelder zich dit seizoen manifesteert, lijkt de Arnhemse club niet zijn eindstation.

Theo Janssen

Toch kwam Vejinovic in zijn eerste maanden weinig aan spelen toe. Trainer Peter Bosz zag in hem een ideale pion op zijn driemansmiddenveld. Maar kort voor het verstrijken van de transferdeadline kwam Theo Janssen plotseling over uit Amsterdam. Ga er maar aan staan, een clubicoon uit de basis spelen.

De ommekeer kwam in oktober 2013 toen Janssen zijn knieband afscheurde in de thuiswedstrijd tegen Feyenoord. Die blessure markeerde het einde van diens carrière en misschien wel de definitieve doorbraak van zijn opvolger.

Vejinovic moest zichzelf opnieuw uitvinden. "Ik speelde normaal voorin, als nummer tien of als linksbuiten of als rechtsbuiten. Bij Vitesse ben ik echt voor de nummer zes-positie gehaald. Dat was in het begin lastig, want ik heb er niet vaak gespeeld. Maar ik wist wel dat ik er de kwaliteiten voor had."

Kritische Bosz

Met Peter Bosz als trainer krijgt de middenvelder geen kans om te gaan zweven. Opvallend was het commentaar van Bosz na de overwinning op FC Dordrecht in de KNVB-beker, waarin Vejinovic opviel met een doelpunt en een assist. "Ik vond hem heel slecht spelen, vooral in de eerste helft", vond Bosz.

Een zeperd tegen FC Utrecht (3-1 nederlaag) later, is Bosz nog steeds kritisch: "Het is een aardige speler, die in de toekomst misschien uit kan groeien tot een goede speler. Waar die groei in zit? Hij moet stabieler worden, er mag nooit meer een wedstrijd als tegen FC Utrecht bij zitten van zijn kant. In de top wordt niet geaccepteerd dat je een slechte wedstrijd speelt."

Ook tactisch kan Vejinovic nog genoeg leren. Dat Bosz zelf in zijn gloriejaren bij Feyenoord een controlerende middenvelder was, zal daarbij kunnen helpen: "Hij speelt natuurlijk nog niet zo lang op deze positie. Zeker in positioneel verdedigende zin kan hij nog een heleboel leren. Daar zijn we druk mee bezig."

Hollandse Serviër, Servische Hollander

Vejinovic werd vierentwintig jaar geleden geboren in Amsterdam, maar zijn achtergrond ligt op de Balkan. In Zrenjanin, op een uur rijden van Belgrado, de stad waar generaal Ratko Mladic in 2011 gearresteerd werd.

"Mijn moeder is in Bosnië geboren, mijn vader in Servië. Zij zijn heel jong naar Nederland gekomen voor een beter leven", vertelt Vejinovic. "Hollandse Serviër, Servische Hollander, hoe je het maar wilt noemen. Ik voel me beide."

Inmiddels wordt Vejinovic genoemd bij Oranje, maar ook bij Servië van bondscoach Dick Advocaat. Diens assistent Zeljko Petrovic (oud-speler van PSV en RKC Waalwijk) was al in Arnhem om Vejinovic te bekijken.

Oranje of Servië?

Kiest Vejinovic, in navolging van Nemanja Gudelj, binnenkort voor het land van zijn achternaam?

"Geen idee. Ik heb hem (Petrovic ,red.) niet gesproken, ik heb hem wel gezien. Er is niets concreet, niet van Nederland en niet van Servië. Om dan daarover te gaan speculeren, is voor mij veel te vroeg. Als het concreet wordt, dan maak ik een keuze vanuit mijn gevoel."

Want behalve een rasvoetballer is Vejinovic vooral een gevoelsmens. Dat gebaar na een doelpunt heeft dan ook niets te maken met initialen en verwantschappen met bijna uitgestorven familienamen. Het is een hartje, voor zijn vriendin Sophie. Dat hebben ze ooit zo afgesproken.