Propaganda in de Surinaamse binnenstad

Door correspondent Hennah Draaibaar

Op de hoek van de Domineestraat delen tientallen jongeren gekleed in paars witte kleding flyers uit voor de laatste bijeenkomst van de NDP. "Laatste Massameeting in Ocer zondag 23 mei", staat er te lezen. Dansend en joelend lopen ze naar de auto's die voor het stoplicht staan te wachten om de mensen een folder in handen te duwen.

Ook de politiewagen die komt aanrijden, wordt niet overgeslagen. Met zijn blik recht vooruit wuift de agent met zijn hand en schudt zijn hoofd. Voor hem geen propagandamateriaal van geen enkele partij.

De verschillende politieke partijen zijn nog een keer in de binnenstad. Met nog drie dagen te gaan, proberen ze vooral de zwevende kiezers over de streep te trekken.

Bouta

Een brassband van de NPS met een strakke choreografie in combinatie met muziek, zorgt ervoor dat de jongeren uit hun dak gaan. Kort daarna laat rapper Lako samen met Tekesha het populaire nummer Sranan no kre horen (Suriname geen tranen er komen betere tijden). "Moro e doro" gilt één van de mannen die erbij staat. "Er komt meer aan", doelend op alles wat het Nieuw Front voor elkaar heeft gekregen de afgelopen vijf jaar. Maar als het volk anders wil en kiest voor de NDP dan moeten ze het maar voelen.

Intussen gaat ook het feesten bij de partij van Desi Bouterse door. Voor de achterban is de verkiezingswinst al binnen. Tien jaar Front is meer dan genoeg, roept een vrouw die helemaal gekleed is in de partijkleuren, verwijzend naar de regering Venetiaan die de afgelopen tien jaar met het Nieuw Front aan de macht is geweest. "Het is tijd voor iemand anders." Eén van haar partijgenoten gilt "en dat is Bouta".

De partij van Bouterse heeft een muziekgroep die kawina-muziek speelt. De achterban danst en zingt mee terwijl ze uitbundig zwaait met vlaggen. En dan opeens verplaatst de aandacht zich naar Bouterse die, omringd door veiligheidsmannen, zich in de massa stort.

Drugshandel

Bouterse danst met de dames, tilt kleine kinderen op, zet handtekeningen en pakt een mobiele telefoon aan om met een onbekende aan de andere kant van de lijn te spreken. Ik ben ook blij dat ik je stem hoor, zegt hij. "Ik zie je gauw weer."

Bouterse is op dit moment verdachte in het acht december strafproces. Ook is hij in Nederland veroordeeld wegens drugshandel en kan hij het land niet uit omdat er een Internationaal opsporingsbevel tegen hem loopt. Maar dat kan zijn achterban niet deren. Volgens de Surinaamse wet mag hij gewoon meedoen met de verkiezingen, dus staat hij als lijsttrekker op de lijst.

Al Jazeera

Ook verslaggevers maken gebruik van het feit dat Bouterse aan te spreken is. "Moet u niet een stap terug doen tot het proces is afgerond?", vraag ik hem. Hij kijkt me aan en zegt: "Dat zouden jullie wel willen."

Een ploeg van Al Jazeera, die er ook is, vraagt hem naar het proces en waarom hij er nooit naartoe is gegaan. Ik heb zelf om het proces gevraagd, antwoordt hij. "Ik heb justitie aangesproken, omdat ik het meer dan zat was dat er steeds een politiek spelletje werd gespeeld met acht december."

Zweet

Tussen de gesprekken door komt zijn aanhang naast hem staan om foto's te maken. Kunt u een handtekening op mijn shirt zetten?, vraagt iemand. Niets is te veel voor de oud-legerleider. Als hij zich na een half uur terugtrekt op een terrasje, krijgt hij een blikje bier aangereikt. Met een t-shirt dat over zijn schouders hangt, veegt hij het zweet van zijn gezicht af.

Mag ik dat shirt hebben, roept een van de dames die om hem heen staan. Het is vuil, zegt Bouterse. "Ik zal je een andere geven". Nee, zegt de dame. "Deze wil ik en ik doe hem meteen aan."