Zangeres Lena Horne (92) overleden

In de Verenigde Staten is actrice en jazz-zangeres Lena Horne op 92-jarige leeftijd overleden. Ze was in de jaren dertig en veertig een van de eerste zwarten die in de showbusiness doorbraken.

Horne werd in 1917 geboren in New York. Ze begon haar carrière op 16-jarige leeftijd als danseres in The Cotton Club, de beroemde nachtclub in New York waar zwarte entertainers optraden voor een blank publiek. Ze was later de eerste zwarte zangeres die in de beroemde Copacabana optrad.

Nachtclubzangeres

Later ging ze naar Hollywood, waar ze in tientallen films speelde, onder andere 'The Wiz' in 1978, met Michael Jackson. Echt grote filmrollen kreeg ze nooit, maar ze mocht wel als een van de eerste zwarte actrices iets anders spelen dan dienstmeisje of prostituee.

In Horne's geval waren dat vaak nachtclubzangeressen, rollen die makkelijk uit de film waren te knippen als ze werden vertoond in het racistische zuiden van de VS. In 1943 zong ze de titelsong van de film 'Stormy Weather', wat altijd haar bekendste nummer zou blijven.

Sexappeal

Horne wist dat haar exotische sexappeal het blanke publiek aantrok, maar nam hen dat vaak ook kwalijk. "Ik was het soort zwart dat blanken kunnen accepteren. Ik was voor hen een dagdroom. Vreselijk, omdat ik nooit werd beoordeeld op hoe goed ik was, maar op hoe ik er uitzag."

Die onvrede bereikte een climax toen Horne in 1945 moest optreden voor het Amerikaanse leger in Europa. Duitse krijgsgevangenen mochten vooraan zitten, terwijl zwarte soldaten van een afstand moesten toekijken. Daarna raakte Horne betrokken bij de Amerikaanse burgerrechtenbeweging, die in de jaren zestig zijn hoogtepunt zou beleven.

Horne trok zich grotendeels terug uit het openbare leven toen haar man, vader en zoon aan het begin van de jaren zeventig in korte tijd stierven. Ze maakte in 1981 haar comeback met een autobiografische show op Broadway, 'Lena Horn: The Lady and Her Music', waar ze een Tony Award voor kreeg.

In de show keek ze terug op hoe haar huiskleur haar leven en carrière hadden bepaald. "Mijn identiteit is me nu duidelijk: ik ben een zwarte vrouw. En ik hoef niet meer de imitatie van een blanke vrouw te zijn zoals Hollywood hoopte. Ik ben mezelf, en niemand is zoals ik."