Een kogelgat
NOS Nieuws

Geen teddyberen of waxinelichtjes op vliegveld Atatürk

Nog niet eens alle schade is opgeruimd, maar 36 uur nadat de Atatürk-luchthaven in Istanbul doelwit was van een terreuraanslag, is het gewone leven er alweer zo goed als kan hervat. Reizigers komen en gaan en de winkels zijn open, zag verslaggever Roel Pauw. Glasscherven worden simpelweg in de prullenbakken gekieperd tussen de snoeppapiertjes en lege blikjes.

"Het lijkt een dag als alle andere op een drukke luchthaven. Het is een raar gezicht, want de mensen doen hier hun werk bij ruiten die zijn verbrijzeld door kogels of de explosie."

"Ik kan niet in hun hoofden kijken, maar ik neem aan dat ze er met gemengde gevoelens zitten. Op het oog lijkt hier niets aan de hand, maar ik zag twee werknemers elkaar net iets inniger omhelzen dan normaal."

  • NOS / Roel Pauw
    De schade is nog overal zichtbaar...
  • NOS / Roel Pauw
    ... maar er zijn maar weinig rouwuitingen.
  • NOS / Roel Pauw
    Er zijn vooral vlaggen te zien.
  • NOS / Roel Pauw
    Wel is er een kleine gedenkplaats voor werknemers van een restaurant...
  • NOS / Roel Pauw
    .. terwijl collega's alweer aan het werk gaan

Er vielen dinsdag 39 slachtoffers, onder wie meerdere werknemers van het vliegveld. Een restaurant herdenkt twee medewerkers met een tafel vol bloemen. Collega's staan erbij in rouw.

Verder is er maar weinig rouwbeklag te merken op de luchthaven, in tegenstelling tot na de aanslagen in bijvoorbeeld Parijs en Brussel. "Vlaggen hangen halfstok en een reclamezuil toont een rouwlint, maar van bergen knuffels, waxinelichtjes en rouwkaarten is hier geen sprake."

"Ik vermoed dat de regering het niet wil; stilstaan bij verdriet is een teken van zwakte", speculeert Pauw. "De regering wil vastberadenheid uitstralen om de strijd tegen terreur te winnen. Daar passen geen softe teddyberen of waxinelichtjes bij, maar alleen vlaggen die de nationale trots uitstralen."

Sommige van mijn collega's moesten alweer aan het werk terwijl de bloedspetters nog op de muur zaten.

Werknemer Luchthaven Atatürk

"Dit is het hart van Turkije, dit is niet de plek om te rouwen", bevestigt een medewerker van een wisselkantoor standvastig. Hij probeert uit te stralen dat het leven doorgaat. "Ik wil het geen normale dag noemen, maar we hebben het overleefd. Dus..."

Het lukt een andere werknemer nog niet om zo nonchalant te klinken. Ze was net een half uur thuis toen de aanslag plaatsvond. "Sommige van mijn collega's moesten alweer aan het werk terwijl de bloedspetters nog op de muur zaten." Pauw betwijfelt of er met haar over nazorg is gepraat.

Opvallender is misschien nog dat van extra veiligheidsmaatregelen nauwelijks iets te merken is. Toen vliegveld Zaventem na ruim een maand heropende, ontstonden er urenlange rijen door de aanscherpte controles, maar niks daarvan op Atatürk.

"Ik ben hier zelf met een taxi naartoe gereden, net als de drie terroristen die de aanslag pleegden. Maar ik ben geen enkele controle tegengekomen. Ik kon ongehinderd de vertrekhal inlopen."

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl