'Zelfs een huisarts raakt hierdoor overspannen'
Niet alleen mensen die zorg ontvangen, klagen over de wirwar aan regels en doorverwijzingen sinds 1 januari. Ook hulpverleners hebben er last van, bevestigt de Landelijke Huisartsen Vereniging. Een huisarts trok persoonlijk aan de bel. In een brief vertelt hij hoeveel moeite het hem kostte zijn patiënt tijdelijk op te laten nemen in een verzorgingstehuis. Met dramatische gevolgen.
De patiënt heeft ernstig ADHD en een gebroken bekken. Zijn echtgenote trekt het niet. Op maandag 12 januari belt de huisarts daarom met een verzorgingshuis. Dat antwoordt dat het respijtzorg is, ter ontlasting van de mantelzorger, en dat gaat via de Wmo, dus via de gemeente.
Bij de gemeente moet eerst een formulier worden ingevuld. Twee dagen later zegt de gemeente dat de casus zo ingewikkeld is dat hij is uitbesteed aan een externe partij. Ondertussen gaat de patiënt uit nood een paar dagen naar de Stayokay. “Negen dagen na de start van mijn zoektocht naar een spoedplek, belt een arts van de externe partij dat hij de patiënt heeft gezien en dat hij vindt dat die inderdaad twee weken naar een verzorgingshuis zou moeten,” vertelt de huisarts.
Ik heb twee visites bij terminale patiënten moeten schrappen.
Dit valt alleen weer onder het CIZ, een ander loket dus. “We kunnen online weer een formulier invullen.” Na nog meer bureaucratische problemen belt het verzorgingstehuis uiteindelijk dat er een plek was in het verzorgingstehuis, maar dat die eergisteren was vergeven. De zoektocht naar een spoedplek gaat door.
“Inmiddels zijn dus de gemeente, een (ingehuurde) externe keuringsarts, iemand van de thuiszorg en mijn assistente nu anderhalve week zeer intensief bezig met bellen en heb ik er zelf ook veel tijd in gestopt. Zozeer, dat ik deze week twee visites bij terminale patiënten heb moeten schrappen."
"Ook konden de afgelopen twee weken vijftien patiënten niet op mijn spreekuur terecht in verband met ingeruimde tijd om met diverse instanties te kunnen overleggen,” concludeert de huisarts.
Hij besluit de brief met: “Over het algemeen kan ik dingen goed van mij afzetten, maar wanneer je zo vaak van het kastje naar de muur gestuurd wordt, met overigens allemaal welwillende mensen, dan raakt zelfs de huisarts overspannen.”
