'Het is echt een baan, zorgadministratie'
Niet alleen bij belangenorganisaties trekken mensen aan de bel over hun moeizame zoektocht naar de juiste zorg. In de NOS Zorg Enquête hebben duizenden mensen hun ervaringen met de zorg gedeeld.
Omdat veel mensen nog samen met zorgverzekeraars en gemeenten naar oplossingen zoeken, zijn de reacties in dit artikel anoniem weergegeven.
Zo vertelt een mevrouw dat ze al sinds half november de zorg voor haar ernstig gehandicapte dochter probeert te regelen en dat ze van het ene naar het andere loket wordt gestuurd, en weer terug. "Iedere keer weer moet ik de papierwinkel opsturen. Dan is de gemeente mijn dossier weer kwijt. Het kost me zoveel kopzorgen, en iedere seconde vrije tijd, dat ik inmiddels tegen een burn-out aanzit."
De vrouw wil vooral ondersteuning bij het uitzoekwerk: “Iemand die meekijkt en me duidelijk informeert hoe het nou precies zit.”
Momenteel lopen er vier bezwaarschriften.
Een baan
Een ander vat het zo samen: "Het is echt een baan, alle administratie en aanvragen." Een van de mensen vertelt zelfs dat hij zijn werk op heeft gegeven om de zorg goed te regelen. "Ik heb een zieke vrouw en twee kinderen die zorg nodig hebben. Momenteel lopen er vier bezwaarschriften." Hij heeft contact met elf organisaties die met de zorg te maken hebben.
Vooral het heen en weer verwijzen leidt tot ergernis: "Via de zorgverzekeraar, het WMO-loket, CIZ en zorgkantoor, die telkens naar elkaar verwijzen, heb ik ten einde raad contact opgenomen met het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS). Die verwees me door naar Zorginstituut Nederland die uiteindelijk via het ministerie een antwoord gaf. VWS verwijst weer naar de zorgverzekeraar en uiteindelijk naar het zorgkantoor. Het zorgkantoor verwijst weer terug naar zorgverzekeraar."
"Begrijp het niet meer"
“Ik maak me zorgen om de enorme bureaucratie, met veel schakels, en de formulierenstroom die nodig is om de gefragmenteerde zorg te organiseren. Dat gaat een gemiddelde inwoner van Nederland niet lukken,” schrijft een ander. Of: “Ik ervaar een wirwar van bureaucratie door verschillende instanties die allemaal hun eigen regeltjes hebben. Wij begrijpen het niet meer.”
Weer iemand anders beschrijft hoe, na al dat doorverwijzen, de oplossing niet past bij het probleem. “Ik heb met de CIZ gebeld, de zorgverzekeraar, het gebiedsteam, MEE, noem maar op. Vervolgens krijgen wij een menukaart van de gemeente waar wij niks mee kunnen, omdat alles niet rolstoeltoegankelijk is, en ons kind in een rolstoel zit.”
Als u ook uw ervaringen over de zorg wilt delen, kunt u hier deelnemen aan de NOS Zorg Enquête.
